"KARANLIĞA YAZILAN ŞİİRLER" ÇOK SES GETİRECEĞE BENZER

"Karanlığı çok severim/ Sorsana neden/ Aydınlıkta gördüklerim/ Bir şeyler koparıyor bedenimden/ İnsanları bir davar gibi sağıyorlar yem vermeden/ Bırakın karanlıkta kalayım/ Sizin sefaletinizi görmeden."
Bu dizelerin (mısraların) şairi Mülayim Tirfil, şiirlerini "KARANLIĞA YAZILAN ŞİİLER" adı altında yayınlamış bulunmaktadır. Önsöz ve arka kapak yazılarında tanıttığımız, şiirini incelediğimiz Mülayim Tirfil, şiir okumadan şair, okuma yazma bilmeden Türkiye'de kendi tarzında tek şair olmuştur. Yazdığı yüzlerce şiiri beynine yazıp ezberinde tutmuş olan Mülayim Tirfil, "SORU" adlı şiirinde şöyle der:
Karanlığa kör bakan toplumdan
Ne beklersin
Kitap okumayan bir milletle
Sen nasıl medeniyete gidersin
Ünlü gazeteci rahmetli Mustafa Ekmekçi'nin Kırklareli'ne kadar gelerek şiirini almak istediği, kendisine "Sen nasıl bir şair olduğunu biliyor musun?" diye sorduğu Mülayim Tirfil, Türkiye'de ilk kadın Parti Genel Başkanı (İş Partisi Genel Başkanı) bilim insanı Prof. Behice Boran'ın yakın dostları arasında yer almıştır. Sosyal, halkçı ve Atatürkçü biri olarak tanınmıştır. Edirne/ Havsa kökenli olup, Kırklareli'nde yaşamakta, kahvecilik yapmakta, KIRKLARIN SESİ ŞAİRLER GRUBU'nda bulunmaktadır. Yakını Şaban Bahçıvanoğlu'nun desteği ile kitabını çıkaran Mülayim Tirfil, aynı zamanda güfte yazan beste yapan bir müzisyendir. Onun Havsa ve Kırklareli üzerine yazdığı türküler vardır.
Şiiri ve şairliği çok önemli olay ve uğraşı gibi gören Mülayim Tirfil, insanlık ve merhamet kavramlarına da aynı önemi vermektedir. Bu bağlamda bir şiirinde şöyle der:
Gösterme bana köşkünü servetini Bu dünyadan gitmeden çok evvel
Hem adını silmişsin hem kendini
Seni seven tek bir insan yoksa
Gösterebilir misin bana bu dünyadaki yerini Makamından, servetinden çok yüksektir
Seni sayan insanların değeri.
Mülayim Tirfil, bir yerde kendisini anlatırken, "Beni acılar, iyi ve kötü insanlar şair yaptı."der. Bu nedenle ona "Acıların Şairi", "İnsanlığın çığlığı ve "Aydınlığın Türküsü" demek daha doğru olur. Her şeyden önce cehalete husumet, bilgiye, bilince, eğitime ve kültüre övgü vardır. Haksızlığı, yolsuzluğu, horlanmışlığı, itilmişliği red ve protesto eden bir şairdir. O iyi bir Atatürkçü ve yurtseverdir.
İnsanlık uğruna tek bir fidan dikmediysen eğer
Oturmuş olduğun ağacın gölgesinden utan
İdealin genç yaşta ölmüşse
Eğer Değnek elinde çalışan yaşlıdan utan
Yaşamış olduğun hayatın hiçbir manası yoksa eğer
Dünyaya gelişinden utan.
Mülayim Tirfil halden (bugünden) şikâyetçi, ancak gelecekten de umutlu değildir. O, sorumluluğu halkta değil Karanlık Aydınlar'da bulur ve onlara seslenir.
"bazı beyinler yer altında yaşar
Bazı beyinler, yer üstünde biter
İnsanlar dünyaya zavallı gelmez,
zavallı gider.
Milyonlarca insan, gelip geçti bu yerden
Dünyaya insan gelip de, haberin var mı
Hayvan gidenlerden.
Mülayim Tirfil'i anlamak için şiirlerini bir değil, birkaç kez okumak gerekir. Onu, bütün şiir sevenlere ve özellikle yurdunu düşünenlere tavsiye ederim.