"IYI INSAN"!

"Iyi insan" nedir?

Ne demektir iyi insan?

Iyi insan kavrami nasil biseydir?

Iyi insan deyince nasil bir insan geliyor bellegimize, aklimiza, dimagimiza?

"Iyi insan, çikarini gözetmez!" diyor bir tanim.

Gerçekten mi?

Çevremizde pek iyi insan kalmadi öyleyse.

Günümüz öyle bir insan yapisini dayatti ki topluma, bizlere.

En iyisi Tayyip beyle Abdullah bey.

Halkimin teveccühü onlara.

Onlardan iyi insan pek kalmadi.

Onlar gerçekten çikarlarini gözetmiyorlar mi?

Tayyip beye sözümüz olamaz Allah için. Gün oldu Cumhurbaskanligi makami söz konusu oldu, onu bile "Kardesi Abdullah"a feda etti! Yani su an burada kendisi yok, adi var! Belki bir gün birilerinin elinden almak gerekirse en kolay onun elinden alabilecegini düsünerek te yapmis olabilir bu atagi tabi. Iyi insan olmanin da bir ölçüsü, miktari vardir demek ki.

"Iyi insan, tüm varliklara saygilidir, sever paylasimcidir!" dedi bir baskasi.

PKK üyelerine bile yani. Askerleri sevmek zorunda degiller tabi. Hele o hinzir(!) subaylari. Bir de Mustafa Balbay'i. Onlari illâ ki sevmek zorunda degillerdir tabi ki.

"Insanlar arasinda dil, din, irk ayrimi gözetmez!"

"Türk olmasin yeter," diyecegim, agir kaçacak. Ama son zamanlar sanki öyle gösteriyor. Kürt, Arap, Çerkez, Abaza, Amerikan, Iranli, Alman vs… hepsine amenna… Atatürk Türkiyesi'ni candan seven insanlar hariç.

"Yardim severdir, kin beslemez." Ama, kendinden olmali. Kendinden olursa, torba dolulari makarna, çuval dolulari kömür, koli dolulari erzak. Daha neler neler. Gemicik bile. Misir unu fabrikalari da cabasi. Yumurta küfeleri de…

 "Intikamci degildir. Insanlari kullanmaz." Allah var yukarda. Insanlari kullanmaz, bizzat kul

köle eder. Çesitli açilardan kendine bagimli duruma getirir. O zaman kullanmasina gerek kalmaz. Çünkü o insan artik kendiliginden râm olur.

"Her insana önce insan olarak bakar." Sonra kullanilacak meta. Çünkü insanlar kullanmak içindir. Kullanabildigi sürece insani yakininda bulundurur, malzeme misali.

"Hakki olmayan bir dilim ekmek bile yemez." Ekmegi kasayla, eti karavanayla, malzemeyi karavanla götürür.

"Belirli bir dini, belirli bir irki yoktur." Isine hangisi gelirse ordan olur. Din ve irk konusunda bir görünen ön yüzü, bir de görünmeyen arka yüzü… Yani bir A plani, bir de B plani vardir ki, görünmeyen, bilinmeyen, seçilmeyen planlari da kasada kilitlidir.

"Kötü niyetli ve ön yargili degildir." Durumu kolaçan eder. Isine geldigi gibi davranir. Durumu algiladiktan sonra tavrini alir.

"Küfür ve hakaret kullanmaz, silahlari sevmez!" Yorumsuz. Daha ne olsun!

"Çevresindeki insanlarin malinda, caninda ve namusunda gözü olmaz," diyor. Yerine göre tabi. Baskasinin malina, canina açik açik kota koymaz. Alttan altta götürür. Canindan bezdirir. Bazisini memleketten firar ettirir. Bazisiyla da kedinin fareyle oynadigi gibi evire çevire oynasir.

"Dürüsttür, özü ve sözü birdir, yalan ve iftira söylemez." Çok agir oldu be.

Artik açiklamalari yorumlayamaz oldum.

Yoruldum.

Aslinda amacim akini yokuna karistirmak degildi. Aslinda iyi insanin özellikleri tabi ki bunlar degildi.

Iyi insan nedir, nasil olur, bilirsiniz aslinda.

Aslinda iyi insan, tam da tirnak içindeki italiklerdi.