ISMI TÜRKÜLERDE KENDI DERTLERDE OLAN BIR SAIR/SAADET TUNA (KARACA)

Yillardan beri bu toplumun içinde sakin ve sessiz yasayan emekli bir ögretmendir. Dolhan Köyünün yetistirdigi bir insandir. Kepirtepe Köy Enstitüsünde okumustur. Daha köyde iken Halk Türküleri ile içli disli olmustur.
Kepirtepe Köy Enstitüsüne gittiginde ögretmen ve ögrenci eglence gün ve gecelerinde okudugu türkülerle herkesin begenisini kazanmistir. Buralarda en fazla alkis toplayan ögrencilerden biri olarak ün kazanmistir. Belki biliyorsunuzdur size SAADET TUNA'dan (Karaca'dan) söz ediyorum. Su an 70'lerin üstünde bir insandir. Görseniz bu insan agir bir isçilikte çalismis dersiniz.
Saadet Tuna süphesizki her seyden önce bir egitimci olarak taninmistir. Fakat o egitimciliginden öte Kirklareli Halk Türküleri Derleyicisi ve ayni zamanda sairdir. Kirklareli Türkülerini daha ögrenci iken Ankara Radyosu'na vermistir. Ankara Radyosu Yurttan Sesler Korasi kurucusu ve yöneticisi rahmetli Muzaffer Sarisözen Kepirtepe Köy Enstitüsü'ne geldiginde Saadet Tuna (Karaca) ona dört Kirklareli türküsü vermistir ki o Türküler bugün dahi Radyo Televizyonlarda onun adi ile okunmaktadir. Izmir Radyosu Halk Türküleri Sanatçisi Dr Hüseyin Yaltirik, "ÂSIK ALI TANBURACI ve KIRKLARELI HALK TÜRKÜLERI" kitabinda Saadet Tuna'dan uzun uzun söz eder, radyoya "Kurdelemin Uçlari Ipekten, Dere Geliyor Dere, Kizilciklar Oldu mu ve Ince Giyerim Ince" türkülerini verdigini yazar.
Saadet Tuna benim Kepirtepe Köy Enstitüsünden sinif arkadasimdir. Dünyanin en iyi insanidir. Ama çile için yaratilmistir. Sair Ali Eker'in bir siirinde dedigi gibi, KALEM BITTI DERT BITMEDI Saadet Tuna için. Bu yasam biçimi bir yazgi (kader) midir bilmiyorum. Ancak Saadet Tuna bastan beri dertlidir, sorunludur ve bunlarin üstesinden gelmek için hayatta olaganüstü bir mücadele vermis, direnç göstermistir. Onun bir siir dinletisinde Kirklareli sairlerine tanittigini hatirliyorum. Ünlü Bestekâr ve Ses Sanatçisi Ahmet Özhan'in Ögretmeni oldugunu söylemistim.
Sansin Saadet Tuna'dan yana olmadigini onun yazdigi siirlerden de anlamak mümkündür. "UYUYAMAM" adli siirinde söyle yakinir
"Yine aksam oldu çöktü gecenin karanligi/ Yalnizlik çaldi kapimi/ Dertler ise pusuda / Rüzgâr susmus mola vermis kuytuda / Her yer sessiz tüm insanlar uykuda / Ben ise dertlerle bogusuyorum yatakta / Dön oraya dön buraya / Istersen yaslan arkaya / Dertler dizildi mi siraya / Uyuyamam doyasiya / Sayarim dullari, sayarim bacalari / Ilâç içsem de dindiremem acilari / Uyuyamam doyasiya."
Saadet Tuna hastalikli bir tip degildir. Yasadigi sorunlar, basina gelen dertler nedeniyle dertlidir. Nitekim "GÜL DIYORLAR" siirinde bunu dile getirir
"Aglama, dertlenme gül diyorlar / Aglarken gülünür mü hiç / Ömür çok kisa, yasa diyorlar / Sikintilarla, dertlerle yasanir mi hiç.
Deger mi bu kadar dertlenmek / Yazik degil mi gözyaslarina / Bosver her seye bosver / Bos ver dünyaya bos ver Allah askina.
Kaç kaç bu diyardan git diyorlar / Sil gözyaslarini sil diyorlar / Yasamayi bilemezsen öl öl diyorlar / Ömür bitmeden ölünürmü hiç."
"KALEM BITTI DERT BITMEDI", Saadet Tuna bitti çile bitmedi.
Hayat onun için bir iskence olunca bunun siire yansimamasi mümkün degildir.
Siir, Saadet Tuna'dan bir anlatim aracidir. Kendisini siirlerde anlatmistir. "GERÇEK" adindaki siirinde derki
"Aldim yine kalemi mi/Yazayimda okusunlar gerçekleri/Direncimdir dostlaga uzanan ellerim/Daima dogruyu gören gözlerim.
Samimi bir dost ararim hep/Cana yakin, kirici olmasin dilleri/Bir günde olsun öpülsün ellerim/Yasadim derim bari.
Ölsem de gam yemem o zaman/Gören biri varmis derim gerçekleri."
Sadeet Tuna'nin ne kadar siir yazdigini, nasil yazdigini bimiyorum. Oturup konusmadik. Bu yaziyi yazmak için kendisinden siirlerini istedigimde on tane vermistir. Bazi siirlerini de baskalarinin alip götürdüklerini duymustum. Duydugum belki dogru degildir.
Fransizlarin dünyaca ünlü bir sairi vardir. Adi Bodler. Onun bir siir kitabi Türkçe'ye "ELEM ÇIÇEKLERI" ya da HÜZÜN olarak çevrilmistir. Saadet Tuna'ya da ELEM SAIRI demek yerinde olur.
nazifkaracam@gazetetrakya.com