IMAM ILE ISÇI BIR NOKTADA BULUSTU

Her seçimde oldugu gibi, seçim öncesinde de partilerde dalgalanmalar, transferler, katilmalar, ayrilmalar görülmüstür. Türkiye'de çok partili hayat, siyasete bunlari getirmistir.
Partiler sanki o kattan bu kata geçis basamaklarina dönmüstür. Seçimi kazanma sansi olan partilere basvurular daha artmistir. Kim nerede sans görüyorsa sagciligina solculuguna bakmadan orada yerini almistir. Sol literatür oldugu söylenen, " Çikar konusunda isçi ile imam anlasir" sözü bizim siyasi hayatimizda geçmiste oldugu gibi, bugün de görülmüstür.
Bizim siyasal hayatimizdan anlasilmistir ki ÇIKAR ve GELECEK KAYGISI siyasi ahlaki olumsuz yönde etkilemektedir. Bu halkin siyasilere olan güvenini sarsmaktatir. Bugün bu tablo daha netlesmistir. Halkin "Solcu" diye bildikleri gittikleri bugün siyasi yelpazenin sag ucunda günah çikarmislardir.
Önce su soruya yanit vermemiz gerekiyor Insanlar bir partiye niçin girerler? Girerlerse hangi durumda ve hangi sartlar altinda yer ve yön degistirirler?
PARTI kelimesi Fransizca bir sözcüktür. Bölüm, bölünmüslük anlamina gelmektedir. Siyasal anlami ise bir ülkenin yönetiminde farkli düsünenlerin bir araya geldigi ve o dogrultuda çalisacaklarin üye olduklari, sempati duyduklari örgüttür. Ortak inançlar ve fikirler çerçevesinde birlesenler partiyi meydana getiren insanlar ve topluluklardir. Dinde partilesme bir anlamda tarikatlasmadir. Hedefe giden ayri yollar dinde tarikatlar olunca siyasette, bir ülkenin yönetiminde farkli partiler de ayni seydir. Partilerde yer alanlar, destek verenler ülke yönetiminde farkli düsünenlerdir. Bu farkli düsünenler siyasi yelpazede merkez, merkezin sagi, merkezin solu gibi bir siralamada görünürler. Bizde partilesme yani siyasi anlamda, ülke yönetiminde farkli düsünenlerin örgütlenmeleri, partilesmeleri 1908 Ikinci Mesrutiyet ile baslamistir. O yillarda ülke yönetimine talip insanlar Itilâf ve Ittihat Terakki Partilerinde toplanmislar, seçimlerde çogunlugu alan parti (Ittihat ve Terakki) ülkeyi yönetmis, öbür parti de onun muhalifi olarak kalmistir. 1923 yilinda Anadolu ve Rumeli Müdafaa-i Hukuk Cemiyetleri Cumhuriyet Halk Firkasi (Partisi) adi ile ülkeyi yönetmeye basladiginda bu partiye, bu partide bulunanlara muhalif olanlar, farkli düsünceyi tasiyanlar 1924 yilinda Cumhuriyet Serbest Firkasi (partisi) ni kurmuslar, sisteme, iktidara muhalefet yapmislardir. Bu durum partilerin yapisinda olan seydir. Halkin partilere bölünmeleri bütünüyle saglikli bir yönetim ve kamu hizmetlerinin daha iyi, daha yararli görünmesi içindir. Bu nedenle parti seçenler, bir partiyi destekleyenler ülke yönetimine sahip çikmak, ayri partilerde olanlarla ülke yönetiminde yarismak istiyenlerdir.
Bizim çok partili hayatimizda görünüs böyledir de 60 yillik demokratiklesme sürecinde siyasi hayatimizda görülenler ileri demokrasilerdekine pek benzememektedir. 1940-1950'li yillarda iki partili olan Türk Demokrasisi'nde bu yillarin sonuna dogru partilerden kopmalar, bölünmeler, partilerarasi transferler görülmeye baslamistir. Siyasi Yelpaze'deki bu sapmalar zaman içersinde daha çok görülmüs, özellikle günümüzde insani sasirtan, saskina çeviren görüntüler kazanmistir. En son olarak solculuklari, sosyal demokratliklari cümle alemce bilinen kisiler 12'ye bes kala Türkiye'nin en tutucu, en muhafazakar, laik Cumhuriyet'le, Atatürk'ün Mirasi ve devlet kurumlari ile kavgali bir partide yer almakta sakinca görmemislerdir. Bati demokrasilerinde böyle geçisler olur mu bilmiyorum. Her halde sosyal demokrat bir çizgide yürümeyi yeglemis bir politikaci kalkip da tam onun ziddi bir siyasi partide milletvekili adayi olmaz. Su anlasiliyor ki bizim siyasi hayatimizda Bati ölçüleri henüz yoktur ve yerlesmis degildir. Ne yerimizi birakmayi biliyoruz ne de inandigimiz, paylastigimiz fikir ve ilkelerde israrli oluyoruz. Atatürk'ün yakin çevresi yazarlarindan rahmetli Falih Rifki Atay'in söyledigi siyasi ALATURKACILIK bu olsa gerektir. Ne diyelim halki her seye alistiranlar buna da alistirmislardir. Hayirlisi olsun.
nazifkaracam@gazetetrakya.com