ŞİİRLERİN DİLİ

Yaşadığım olay 1990 lı yıllara ait. İçişleri Bakanlığınca Hizmet İçi Eğitim Semineri amacıyla Ankara'ya çağrılmıştık. Gittiğimizin ikinci günüydü. Kırklareli'den çok sevdiğim bir dostum telefonla bana bir haber verdi. Yıkılmıştım. Zira Ankara'ya gelirken boşanma amacıyla mahkemede süren davaları neticelenmişti.
 Bana mutluluk içerisinde hakimin verdiği kararın adaletinden söz ediyordu. Neydi bu adalet biliyor musunuz arkadaşlar. İki çocuğundan birini kendisine birini eşine bırakmış hakim! Ve bunun adaletinden memnuniyetinden söz ediyor.Bunu söyleyen bir baba! Şaşırdım. Durdum. Sadece "Yazık" oiyebildim. Çünkü iki yavru ayni anne ve babanın çocuklarıydı. Nasıl o yavruların ayrılmasından mutluluk duya bilir. Siz anne baba olarak nasıl yaşarsanız yaşayın. İster ayrı ister gayrı beni ilgilendirmez.Ama toplumun bir bireyi olarak o yavruların ayrılması beni de burkuyor, beni de vuruyor. Onları ayırmaya hakkınız yok.
  Bu düşünceler içerisinde elime kağıt ve kalemi alarak gözyaşları eşliğinde aklıma gelenleri sıralıyı verdim. Doğanın, tabiatın ana kaynağı, temel üretim merkezi olan toprağı baba ile eşleştirdim hayalimde, topraktan yetişen ağacın bedenini çocukların babadan oluşumunu sağlayan anneye benzettim. Toprak ve ağacın ortak ürünü yaprakların da anne ve babanın ortak ürünü olan çocukları simgeleyen duygularımı aktarmak istiyorum. Allah hiçbir evladımızı kardeşlerinden anne ve babasından ayırmasın.
YAPRAKLAR SOLMASIN
Sevgiye hasret.,
Topraktan koparılmış,
Bir yaprağı var vücuduna sarılı,
Ondan özlem ve sevgi bekleyen,
Gelecek vadeden,
Sadece bir yaprak!.
Diğer yaprağı koparılmış toprakça.,
Vücudundan çalınmış hunharca,
Ama bedendeki sevgi zamkı,
Kopan yapraktaki aşk tabanı,
Yok olmadığı müddetçe,
Yaprak bedene yapışır yine,
Ancak,toprak izin verdiğince!.

Kurutmayın yapraklardaki aşk yumağını,
Yok etmeyin oluşan sevgi zamkını,
Birbirine kavuşturun bedendeki vefayı,
Toprak - beden anlayın yaşam şartını,
Yaprakların yeşil kalması sizin elinizde,
Sevgi,vefa,inanç,dostluk şifalarıyla,
Hazırlanmış suyla doyurun papatyayı,
Zor değil,toprakla bedenin varlığı,
Yaprakları yeşertmek için,
Niye olmasın vefa,özlem,sevgi fedakarlığı !.

Olmaz mı toprak,hala inatçı mısın?.
Olmaz mı beden,hala kin güdüyor musun?
O zaman sizler inançlarınızın,düşüncelerinizin esiri olun,
Bırakın yapraklar birbirini koklasın,
Ayni suyla yaşadığını,ayni havayı soluduğunu,
Bir çiçeğin tek yapraklı olamayacağını bilsinler.
İkisinin de bir gülün ayrı birer yaprağı,
Ayni toprakta yetişen bedenin canları,
Olduğunu hatırlasınlar,unutmasınlar.

Toprak ve beden belki büyük fedakarlıkla,
Ayrı yaşamlarını sürdürebilir amma,
Yaprakları unutmayın,
Sizler olmazsanız yapraklar olmaz,
Yaşatın yaprakları,
Gönderin,sevgi,özlem,aşk diyarına,
Yıllar önce hatırlayın yaprak olduğunuzu,
Toprağa sarılı bedene nasıl yapıştığınızı.,
Neler beklediğinizi.,
Çok mu?
Sadece sevgi!,
Mahrum etmeyin sevgiden,
Yaşama hasret özlem içinde bekleyen,
Oluşturduğumuz yapraklara,
Yapraklar bizim geleceğimiz,
Varlığımız,herşeyimiz,
Çünkü yaprak,çocuklarımız!.
Sevgiyle kalın, hoşça kalın.
Alâeddin İKİCAN
 İLESAM İl Temsilcisi  e - posta :  alaeddinikican@gmail.com