YAŞAM KAVGASINDA YORGUN DÜŞTÜLER

Hayat kısacıktır. Biraz acıdır. Biraz umuttur. Kaybolup giden derbeder günlerdir... Yaşama her gün merhaba deriz sessizce. Geçen günler gibi, solan güneşler gibiyiz. Şair Fazıl Hüsnü Dağlarca şiirin anıtsal ustasıdır. Şiir yazdığı anlarda ceketini iliklermiş. Kısa bir dörtlüğü:
"Ağlamak isterim tenhada
Bir sabah vakti, kırılmış oyuncaklarım
Bulutlar gitmiş gemilerle
Ve sularla dolu uzaklarım"
Türk Şiiri güçlüdür. Kırklarelili şairler de şiirin ateşinde, mısraların rüzgarında buluşurlar... Kırklareli sokaklarında, menekşeli, küpe çiçekli pencerelerden imgeler toplar, şiire katık ederler güzellikleri...
Çocuklar vardı Arnavut kaldırımlı taş sokaklarda, cicili oynarlardı... Cepleri cicili dolu olurdu. Yanakları kıpkırmızı, gariban, şen çocuklardı onlar... Şefkate, sevgiye, muhtaçtılar.
Onlar rüzgar çocuktular... Ayakları yaralı bereli... Onlar çocukluklarını hiç unutmadılar.. Yaşam kavgasında yorgun düştüler…
ATEŞ ÇİÇEKLERİ ŞİİRİM
Ateş çiçekleri akşam sefaları
Yan yana
Solar yapraklar
İstasyon boyunca...
Güz mevsiminde
En güzel şiirler yazılır
Biliyorum ayrılık var bu günlerde
Ahh efkar var
Gönlüm ağlar...
Akşam sefaları
Ateş çiçekleri yan yana
Gökkuşağı günler yüreğimizde
             Selahattin Demiraco

Şairler ayrıntıyı gözleyen farklı kişilerdir. Sevgi ışıkları kar kadar saf ve temiz olmalıdır. Yapay sevgilerde ayrılık vardır... Yalnızlık, keder vardır...
Yaşam sislidir, zihinlerimiz karma karışıktır bazen. İnsanlığın ruhu sisli sabahlara benzer. Birgün güneş doğar tüm ihtişamıyla. Sanatın gizli dünyası açılır, pencerelerden altın ışıklar süzülür.
Günce defterimin arasındaki solmuş yapraklar kurur usul usul. Eski günler, yitik zamanlar takılır oltaya. Kırklareli caddelerinde, sokaklarında tur atarım dört mevsim...
Şair ve yazar doğu-batı kültürünü kalbinde yoğurmuş sevilen Romancı Ahmet Hamdi Tanpınar: “Sisi zihnin bazı hallerine ve sanatın kendisine benzetirim" diye yazmış bir kitabında… Kuşlar kanat çırpar maviliklere…
Parkların asırlık çınarları kuş cennetidir…. Eşsiz bir şarkı başlar… Gün akıp gider… Bir sis gibi gelir hatıralar… Emekliler yorgun demokrattır… Yaşam ızdıraplı bir şarkıdır yalnızca…
Yaşama tutunamayanların yürecikleri ağladı durdu. Kimse farkında olmadı onların… Çocuklarına kol kanat gerdiler… Evde, ülkede huzur istediler…
Eski şarkılarla avunup     durdular… Yaşları kemale erdi…