YASAMAK

"Yasamak sakaya gelmez,

Büyük bir ciddiyetle yasayacaksin

Bir sincap gibi mesela,

Yani, yasamanin disinda ve ötesinde hiçbir sey beklemeden,

Yani, bütün isin gücün yasamak olacak.

 

Yasamayi ciddiye alacaksin,

Yani, o derece, öylesine ki,

Meselâ,

Kollarin bagli arkadan,

Sirtin duvarda,

Yahut, kocaman gözlüklerin,

Bembeyaz gömleginle bir laboratuarda insanlar için ölebileceksin,

Hem de yüzünü bile görmedigin insanlar için,

Hem de hiç kimse seni buna zorlamamisken,

Hem de en güzel, en gerçek seyin yasamak oldugunu bildigin halde.

Yani, öylesine ciddiye alacaksin ki yasamayi,

Yetmisinde bile, meselâ,

Zeytin dikeceksin,

Hem de öyle çocuklara falan kalir diye degil,

Ölmekten korktugun halde ölüme inanmadigin için,

yasamak, yani agir bastigindan…" diyor ya Nazim.

 Yasamak hünerdir gerçekten.

Yasayabilmek.

Anlamli yasayabilmek.

Yasamak firsatsa eger ki öyledir, bu firsattan yararlanmayi bilmeli, bu sansini iyi kullanmali.

Yasamak güzellikse eger ki öyledir, degerini bilmeli.

Mutluluksa eger yasamak ki hiç kusku yoktur öyleligine, bu mutlulugu tatmayi, algilamayi bilmelidir.

Eger elde olmayan bir rüyaysa yasamak, bu rüyadan uyandigimizda onu gerçeklestirmek için çabalamak.

Bir tür meydan okumaksa eger, ayak uydurmayi basarabilmek…

Yasamak görevse, bu görevden kaçinilmiyorsa, kaçilmamasi da gerekiyorsa, altindan kalkmak ve elden geldigince basariyla yürütmek…

Bir oyunsa eger yasamak, kuralina uygun olarak oynayabilmeli.

Bir hazineyse, bize bahsedilmis… koruyup kullanabilmeli..

Asksa, sevgiyse, tadini çikararak keyfine varabilmek…

Bazen de bilmecedir, çözülmeyi bekleyen. Bazen beynimizi, bazen de yüregimizi kullanarak bu bilmeceyi dogru okumak ve dogru çözebilmek…

Hüzünlü bir öyküdür kimi zaman. Bu hüznü sevince çevirebilmek…

Bir sarkidir, bir türküdür yasamak. Yanik bir ezgidir kimi, bazen de coskun bir terane. Aslina uygun söylemeyi bilmelidir.

Kutsal bir ugrastir sürekli. Pesini birakmadan takip etmek.

Sorunlar zinciridir bir bakima. Mücadele ister, gögüslemek ister. Basarabilmektir hüner.

Bazen basli basina sanstir, bazen sanssizlik. Sansi iyi kullanmak gerekir. Bunun için de kuralina uygun kovalamak…

Yani, bize sunulmus degerler yumagidir, degerler bütünüdür yasamak.

Sevmek ve bilinçli olmak…

Ne diyordu Nazim: "Düsmana inat, bir gün daha fazla yasamak."