Agabeyim Yakup Kadri Ceylan'i 6 Kasim 1994 tarihinde elim bir trafik kazasinda kaybettik. 2 Kasim'da kendisini ziyarete gitmistim. Bu ziyaret planlanmis bir ziyaret degildi. Eskisehir'e bir is sebebiyle gittim.
Dönüste agabeyimi de ziyaret edeyim dedim. Ve yanina gittim. Uzun zaman görüsmemistik. Sohbet ettik. Özlem giderdik. O aksam yaninda kaldim ve 3 Kasim aksami Kirklareli'ne gelmek için yola çiktim. Birkaç gün daha kalmam için yapmis oldugu israra ragmen kalmadim. O zaman Türk Telekom'da çalisiyordum. Yilsonu oldugu için isler yogundu, bu sebeple biran evvel geri dönmek istemistim. Dogum günüm olan 4 Kasim sabahi
Kirklareli'ne vardim. Agabeyim beni telefonla arayarak, dogum günümü kutladi. 6 Kasim'da da aci haberi aldim. Ne garip tecellidir ki, kader beni ölümünden birkaç gün önce onunla görüsmeye Ankara'ya gönderdi. Son görüsmemiz oldu bu görüsme. Küçük oglu Alper'de bizim birlikte fotografimizi çekti. Bu da son fotograf oldu.
Agabeyim Yakup Kadri Ceylan 25 Kasim 1954 yilinda dogmus, 6 Kasim 1994'te de aramizdan ayrilmisti. Hayati hep mücadelelerle geçti. Esi Sevgi onun firtinali hayatinda en büyük destegi oldu.
Ankara Gazi Üniversitesini bitirdikten sonra, is hayati Ankara Beden Terbiyesi Bölge Müdürlügünde basladi. Ardindan Beden Terbiyesi Genel Müdürü'nün Özel Kalem Müdürlügüne atandi. Burada artan bilgi ve deneyiminden sonra, Kirklareli Beden Terbiyesi Bölge Müdürlügüne atandi. Sonraki yillar da kendini egitim camiasinda buldu ve Kirklareli Ticaret Lisesinde Ögretmenlige basladi. Son görev yeri Tarim Kredi Kooperatifleri Genel Müdür Yardimciligi oldu. Kirklareli'ne ve onun insanlarina hizmet vermek onda bir tutkuydu. Ankara'da çalistigi süre içerisinde siyasi ve bürokrat çevresi üzerindeki nüfuzunu Kirklarelililer için kullanmakta tereddüt etmedi.
Son konusmamizda bana " Benim insanim, çok garip, çok magdur. Bir isi oldugunda Ankara'ya umutla gelip, umutsuzlukla geri dönüyor. Geçmiste bende bir Kirklareli'li olarak bunu yasadim. Bu beni çok üzüyor. Burada Kirklareli ve çevre Ilçelerden bürokrat arkadaslari bir araya getirdim ve Kirklarelililer Dernegini kurulmasini sagladim. Tek istegim bizim insanimiz bu dernek araciligi ile buradaki bürokratlara, siyasilere ulassin da Ankara'dan Kirklareli'ne boynu bükük dönmesinler. " demisti. Ömrünün büyük bölümü Kirklareli'ne ve
Kirklareli insanina faydali olma mücadelesiyle geçti. Ölümünden sonra Makamindaki özel esyalarini toplayan yengem Sevgi Ceylan, kisiler adina açilmis yüzlerce dosya buldugunu, bu dosyalari da isi bitenler ve devam edenler olarak ayri ayri klasörlenmis oldugunu söylemisti. Kirklareli insaninin isini sistemli olarak takip ettiginin bir belgesiydi bu.
Türkiye'deki tüm Zirai kredilerden sorumlu Genel Müdür Yardimcisi olarak bu dünya'dan göçerken bir dikili çubugu yoktu.. Onun en büyük sevdasi Kirklareli'ydi. Kirklareli insaniydi. O benim agabeyim, Kirklareli'nin umuduydu. Memleketi için gecesini gündüzüne katarak çalisan Yakup Kadri Ceylan, çok sevdigi Kirklareli insani tarafindan görülmemis bir sevgi seliyle ebediyete ugurlandi. Agabeyimden bana kalan en degerli miras; yengem, ve iki yegenim Hüseyin Türker'le Alper oldu.
Bu Habere Henüz Yorum Yapılmadı. İlk Sen Ol