UYANIK

Diyecegim Devir uyaniklarin devri. Yanlis olacak.
Çünkü, her devir uyaniklarindi. Dünya durdukça da öyle kalacak.
Çalismakla olsaydi, dünyanin en birinci trilyoneri babam olurdu. Çünkü, bildim bileli çalisiyor namusuyla. Hep çalisiyor. Hiçbir sey yapmasa, bir yonga aliyor eline, cebinden çakisini çikariyor, onu yontuyor.
Seksen küsur yasinda adam, her yaz otuz kirk küsur koç besliyor.
Namuslu adam.
Ve bu namuslu adam, ekonomik olarak yerinde sayiyor.
Çevre yanimiz Mülâyim dolu. Mülâyim'den geçilmiyor. Mülâyim'in biri ötekinden seçilmiyor.
Aslinda is o degil.
Nedir bilin mi?
Bak, diyivereyim


"Dünya böyle bir devran
Hinzir yoluna davran
Uymazsan kaybolursun
Uy ki iskemben dolsun


Dur durak bilmez kervan
Böyle buyurdu mervan
Isini bil ey tosun
Bil ki iskemben dolsun

Suyu tersine akit
Eli gözüne bakit
Bu tükenmez ummanin
Sanma ki kerizi kit

Çengelköy'ün hiyari
Tahminlerden ziyade
Mülâyimin ayari
Otobanda piyade

Umudu beklettin mi
Çevre yanin dolacak
Biraz gayet ettin mi
Göreceksin olacak

Çarsambanin pazari
Envay hirdavat dolu
Ustaca kil nazari
Budur düzenin yolu

Ellerin sakaginda
Düsünme kara kara
P-i-rensler sokaginda
Kendine bir yer ara

Demeyesin karnim tok
Iste ki heyben dolsun
Çalismana gerek yok
Çal ki senin de olsun"