ULUSAL TEHLIKENIN BOYUTLARINI HALKA ANLATMAK GEREKIR

Ülkemiz 25-30 yildan beri acilar içersindedir. Özal'in birkaç çapulcu dedigi ayrilikçilar, teröristler, PKK. lilar ülkeyi sikintilara düsürmüs, acilar yasatmaya baslamistir. Bu süreç bir hedefe yönelik olarak sürdürülmektedir. Hareketin arkasinda Amerika, Avrupa'dan bazi ülkeler vardir. Ve ne yazik ki bu ülkeler Türkiye'nin dostlari, müttefikleri arasinda bulunmaktadir. Bu sonuçtan su anlasiliyor ki Türkiye dostlarini, düsmanlarini seçmekte, tanimakta yetersiz kalmistir. Ülkeyi yönetenler yeryüzünde Ebedi Dostlugun olmadigini, ebedi menfaatin bulundugunu ya unutmuslar yada bilmiyerek politika yapmislar, anlasmalar imzalamislardir. Bunlar yapilirken ülkenin tarihsel ve güncel gerçekleri, özellikleri dikkate alinmamistir. Ülkenin kapilari ardina kadar dosta düsmana açilmistir. 1960'li yillarda Amerika'nin Türkiye'ye gönderdigi Baris Gönüllüleri ülkenin altini üstüne ögrenerek gitmislerdir. Kore'de hizmetten, maglubiyetten kurtardigimiz Amerikan ordusunun bir generali yillar sonra Irak'ta askerimize, subayimiza düsmanca davranmis, haketmedigimiz hareketlerde bulunmustur. Ikinci Dünya Savasi'nda Trakya halkini birakarak besledigimiz Yunanistan yillar sonra ülkemiz içindeki ayrilikçilara destek vermistir. Bugün dahi ders kitaplarindan Türk düsmanligi'ni çikarmamistir. Düne kadar teröristlere, ayrilikçilara egitim kamplari tahsis eden, onlara destek veren Suriye'yi bugün Arap kardesimiz olarak bagrimiza basmaktayiz. Simdi vazgeçmis gürünüyor ama düne kadar Hatay'i istemistir.
Tabii her ülkeyle düsman olcak halimiz yoktur. Bugün dost gördüklerimizin dün düsmanimiz oldugunu, yarin da olabilecegini düsünmemiz, ona göre politikalar gelistirmemiz, anlasmalar yapmamiz gerekir.
Bugün Türkiye'nin sorunu Amerika'dir. Amerika tutum ve davranislari, izledigi ortadogu politikasi itibariyle her zaman Türkiye'nin dostu olmayacagini, Türkiye'nin yaninda bulunmayacagini göstermistir. Amerikanin bu tutumu gözümüzü açmis olmalidir. Halkimiz bu düsmanligi iyi anlamistir. Su an anketler ve arastirmalar da göstermektedir ki Amerika'nin Türkiye'deki dostlari yüzde 20'lere düsmüstür. Bu su günlerde daha da düsmüstür.
Türkiye bir önemli noktaya gelmistir. Güçlü Türkiye için artik daha etkili politikalar olusturmak, daha etkili çalismalar yapmak, gücümüzü artirici daha etkili ulusal hedefler saptamak zorundayiz. Ama her seyden önce halkin içinde bulanacagi, halkin desteginin yer alacagi ulusal bir mesai, ulusal bir birlik ve beraberlik izlemeye yönelmemiz, halk tehlikelerin ne oldugu konusunda bilgilendirmemiz gerekir. Türkiye'nin sorunlarinin Türk halki ile çözülecegini, çözümlenecegini unutmamiz gerekir. Mustafa Kemal düsmanlarla mücadele ederken bunu halkla yapmistir. Vatanin, halkin günlük ve gelecek sorunlarini yabancilarla konusmamis, onlarin fikirlerini almamistir. Tehlikeyi halkin önüne koymus, YA ISTIKLAL YA ÖLÜM demis, milli mücadeleye baslamistir. Bügün sartlar degismis olsa bile bu ulusal birlik ve beraberlik ihtiyaci, yeni bir ruh yaratma zarureti degismemistir. Ve dünden bügün ona daha muhtaciz. Bize yeni bir ruh lazimdir.
Suna siddetle ihtiyacimiz vardir. Ülkeyi yönetenler, iktidari ve muhalefeti ile birlikte halkin önüne ulusal tehlikeleri koymak, bu tehlikeler hakkinda bilgi vermek, halki top yekün bir ulusal mücadeleye, bir ulusal mücadeleye, bir ulusal mesaiye ve beraberlige, dayanismaya hazirlamak zorundadirlar. Türkiye, bu saglandigi takdirde her türlü tehlikenin ve zorlugun üstesinden gelecek maddi ve manevi güce sahiptir.
Biz kimden kurtulmak istiyoruz, halk önce bunu bilecektir. Düsmanimiz kimlerdir, onu taniyip, onun hakkinda bilgi sahibi olacaktir. Amerika'nin yolumuzu kestigini bilen bu halk onunla konusmayi anlamakta güçlük çekmektedir. Yani dostlarimizla düsmanlarimizla yeni dengeler kurmak, bu dengeleri bozmayacak politikalarla varligimizi sürdürmek büyük bir ihtiyaç haline gelmistir. Aciliyet göstermeyen sorunlar yaratarak halki yapay gündemlerle mesgul etmekten, hedefleri sasirtmaktan kaçinmaliyiz. Bir uzun mücadeleye, hazirliga ve ulusal beraberlege hazir olmaliyiz. Bayrami ulusal birlik ve beraberlik duygu ve düsüncelerle geçirmemiz dilegiyle kutluyorum. Bir milli mücadele ruhunu özlüyorum. ve tabii Mustafa Kemal'i ariyorum. Bayragini indirmeyen, sancagini düsmana teslim etmeyerek sehit olan askerlerimize rahmetler, acili ailelere VATAN için sabirlar diliyorum.
nazifkaracam@gazetetrakya.com