ULUSAL KURTULUS SAVASINDA TRAKYA

Uzunköprü, Demirköy, Sergen, Kiyiköy (Midye), Tekirdag, Babaeski, Sarköy, Enez, Çorlu gibi Trakya'nin önde gelen yerlesim birimlerinde halka iskence yapmalarina, kaba güç olusturmalarina, halki evinden, topragindan, tarihsel yurdundan etmelerine izin verilmeyecektir.
Trakya'da düsman baskisinin giderek artip yogunlastigi, buna karsilik Kuvay-i Milliye ruhunun cosup, dalga dalga duvarlari astigi, Trakya-Pasaeli Müdafaa-i Hukuk Cemiyeti'nin Mustafa Kemal'in emirleri dogrultusunda teskilâtini en küçük yerlesim birimine kadar yayginlastirdigi bu dönemde «Trakya'da 360 bin Türk'e karsilik 242 bin Rum bulunmaktaydi. Rumlar ve diger azinliklar daha çok Malkara, Kirklareli, Sarköy, Vize, Kesan, Gelibolu, Pinarhisar ve Çorlu'da yogunluktaydilar. Mondros Anlasmasindan sonra açikça beliren otorite boslugunun ortaya çikardigi sorunlar, Rum ve diger azinliklarin yogun oldugu bu yerlesim merkezlerinde daha çok görülüyordu. Rum Patrikhanesi bu yerlerde daha etkili çalisiyordu. Nitekim «Teskilât-i Milliye'nin gelismesi karsisinda bir aralik telâsa düsen Istanbul Rum Patrikhanesi, Anadolu ve Trakyali Rumlarin durumunu görüsmüs, Trakyali Rumlarin Yunan emelleri lehinde gösterdigi etkinlige arka çikma karari almistir. Bu maksatla Kiryakidi, Sarandidi ve Nikolopo'dan olusan üç kisilik bir hey'eti Trakyali Rumlara saglanacak destegi organize etmek için görevlendirmistir.»
DOÄzU TRAKYA'DAN ÖNCE BATI TRAKYA GÜNDEMDE
Mondros Ateskes Anlasmasi ile Türk Millî Mücadele Önderlerinin önüne «IKI TRAKYA SORUNU» gelmistir. Bunlardan biri «BATI TRAKYA», digeri «DOÄzU TRAKYA»'dir.
«Bati Trakya, Edirne'nin batisinda kalan Dedeagaç, Iskeçe, Gümülcüne, Drama, Yenice, Vardar gibi Türk topraklari içindeki büyük yerlesim birimlerinden olusmaktadir.»
Tarihte Yunanlilar 1450'li yillardan sonra Türk egemenligi altina girmislerdir. Bu egemenlik süresi 1829 yilinda yapilan Edirne Anlasmasi'na kadar, tam 370 yil sürmüstür. Türkiye 30/Ekim/1818'de Mondros Ateskes Anlasmasi'ni imzaladiginda Yunanistan'in Bati Trakya bölümüyle ilgisi vardi. Bu siralar «Bati Trakya'da 70 bin Rum'a karsilik 150 bin dolayinda Türk yasiyordu.»
Bati Trakya sorunu, Türkiye'nin Avrupa Kitasindaki topraklarinin bölüsülmesini öngören uluslararasi bir plânin uygulanmasi sirasinda, müttefik devletler arasinda bas-gösteren görüs ayriliklari sonucu «Ingiltere, Fransa ve Japonya'nin Balkan Savasi'nda Bulgarlara verilmis olan Bati Trakya'nin geri alinip, Dogu Trakya ile birlikte Yunanistan'a verilmesini öngören kararin açiklanmasiyla ortaya çikti. Bulgarlarin 27/Kasim/1919'da imzaladiklari Paris (Neuilly) Anlasmasi ile bosalttiklari Bati Trakya'nin güney bölümünde Baglasik Devletler'den Fransa'nin «Müttefikler Arasi Trakya Hükümeti» kurmasiyla yeni boyutlar kazandi. Bulgarlarin, Bati Trakya'nin güney bölümünü bosaltmaya zorlanmalari, burada «Müttefikler Arasi Trakya Hükümeti» kurulmasi, «aslinda Bati ve Dogu Trakya'nin Yunanistan tarafindan isgali için hazirlanmis bir oyundu.»