ŞİİR YAZMAYI DENEDİM FAKAT BAŞARILI OLAMADIM

Galiba Aziz Nesin söylemişti. "Her beş Türk insanından üçü şair" demişti. Birileri de beşte üçün şair olduğunu anladık da dördüncüsü neden şair değil? Ben şair olmadığım, şiir yazmayı beceremediğim için bu söylemin, bu ölçülerin dışındayım. Baştan da söylediğim gibi şiir yazmayı denedim, hatta 15 - 20 dolayında da şiir yazdım, bazıları da dergilerde çıktı. Fakat yine söylüyorum ve yazıyorum ki şair değilim. Ancak yerli ve yabancı şairleri okurum, şiir bilgi ve kültürümü pekiştirmeye çalışırım. Şiiri edebiyatın, edebi sanatların "Yaramaz Çocuğu" sayarım.
Şairler, edebiyatı tarihçileri, edebiyat kültürü olanlar şiir üzerine çok şey yazmış ve söylemişlerdir. Bana göre şiir, şiir içinde yer alan seçilmiş kelimelerin bir ahenk, bir ritm düzeni içinde musikiye dönüşmesidir. Böyle tanımlıyorum ama yazmaya çalıştığım birkaç şiirin kaçı böyledir, bilmiyorum. Belki de hiçbiri gerçek anlamda şiir değildir. Ama ben onlara şiir diyorum ve şiir diye bir ikisini yazmak, böyle bir denemede başarılı olmadığımı kanıtlamak istiyorum. Mesela "YAZGI (KADER) DEĞİL BU" adlı şiirim şöyledir:
"Nereye gitmiş yıllar umutlarla
İnsanlar hayal kurmayı unutmuş
Günler acılarla uzamış
Dağlar büyümüş dert üstüne

Dallar çiçek açmış
Meyveye durmuş ağaçlar
Ekinler boy vermiş tarlalarda
Bereket bulut altında.

İnsanlar el atmış asmalara
Üzümler koruk olmuş
Çileklerin eski tadı kalmamış
Zaman takvimlerde kaybolmuş.

Sevgiyi yaşamamış çocuklar
Savaş barışla kavgalı ezelden
Karanlık aydınlığa düşman
Özgürlük ekmek kadar aziz.

Masallarla büyütmüşler çocukları
Kimse gerçeği söylememiş
Sözü sözle aldatmışlar
Yolu şaşırmış insanlar.
Şiirden anlayan okurlarım elbetteki "ŞİİR" diye yazdığım bunu eleştireceklerdir. Eleştiri yerinde ise yapıcıdır. Yeri gelmişken şuracağa bir başka şiirimi daha yazmak istiyorum. Aslında ben şiir yazıp da başaramadığımı anlatmak ve kayıt altına almak istiyorum: Bugünkü yazımın özelliği budur.
DÜŞ DEĞİL GERÇEK
Temiz şeyler düşünürdük gelecek için
Ufkumuz aydınlıktı her zaman
Geceyi getirdiler üstümüze
Kaldık karanlıklar içinde.

Masallar anlatırdı büyüklerimiz
İyilik, güzellik üstüne
Hayallerimizi onlarla büyüttük
Umutlarımız gelecek üstüne.

Bir rüzgar esti hoyratça
Aldı götürdü onları, dağlar üstüne
Kimse söylemedi doğruyu
Bir karanlık çöktü üstümüze.
Selahattin Demiraco arada bir yazılarının içine şiirlerini koyar. Bunu neye yapar bilmiyorum. Ancak yazının bazen şiirle takviyesi uygundur. Bunu yapan yazarlar çoktur. Bundan sonra da şiir diye yazdıklarımı yazılarıma yedirmek istiyorum. Şiir olmasalar da bilinmeleri gerekir.