ŞİİRLERLE KIRKLARELİ SEVGİSİ - 3 -

Bu şiirim KIRKTUR-DER ile Kırklareli Belediyesince düzenlenen Festival ve Kırklareli Konulu Şiir yarışmasında birincilik ödülü almıştır.
FESTİVALLE KIRKLARELİ
Anılıyorsun festivalde Kırklareli,                     
Seni haykırıyor gökler, bak daha mavi,
Paylaştılar tüm sanatçılar eğlenceyi,
Biz yaşıyoruz Karagözle festivali.

Bizans'ın Tekfuru Konstantin'in             seyisi,
Batı Trakya'da Kırkkılise'den bir Kıpti,
Evliya Çelebi bunu diyordu amma,
Karagöz, Hacivat varmı bilinemedi.

Altı yüz yıl bizi, güldürdün, düşündürdün,
Yaşama farklı baktın, bizi özendirdin,
Gölge oyunu sensiz, sanki bir öksüzdü,
Kırklareli'de, festivale isim verdin.

Kutlanırken festival, insanlar              mutludur,
Eğlencesi, neşesi her yerden              duyulur.
Gün batımı seyreylerken eller               tutulur,
Kırklareli'de yaşamak sanki bir onur.

Kakavanın ilk mekânı aşağı pınar,
Ardından Şeytan dere sana kucak açar,
Karagözle birleştin festival oldun yar,
Yine seninleyiz, sensiz olmaz bu bahar.

Festivalde kuşlar bile şarkı söyler,
Eğlenceye tüm insanlar hasretmiş meğer
Üç beş gün değil, bir hafta olur            festival,
Kırk gün kırk gece olsa, Şehrimize değer.

Nazlı gelin gibisin, istasyon bulvarı,
Gençler bakışır, açık olur sevgi yolu,
Tatlı bir tebessüm, yanıltır sağı solu,
Dost kokan biri, veriyor size kolunu.

Tren istasyonu bize, tarihi sunuyor,
Ancak treni görmek, hayalimde tütüyor,
İnsanların hepsini ayrı hüzün sarar,
Kimi cama dayanmış, kimi sevgi arar.

Yedi ilçende ayrı güzelliklerin var,
Karagöz festivalinde, coşar insanlar,
Müziksiz olmuyor Kırkar'da etkinlikler,
Seni ancak, senle beraber olan anlar.
Diller yâd etsin Dupnissa'yı keşfedeni,
Ayrı dünya sanki Karagöz Festivali,
Yaşayan tarih gibi, Kültür eserleri,
Kelimeler yetersiz sana Kırklareli.

Kırklar camii oturmuş, adıyla tepeye,
Dingil oğlu Parkı,  mekân oldu meşeye,
Güzel Kırklareli çoğalsam kucağında,
Cana can katınca mutluyum, inan bana.

Yayla parkının yüksek serin kucağında,
Rüzgârların ahenk veren uğultusunda,
Kuzey tarafına yerleşmiş çamlığında,
Davul zurnayla daldım oyun havasına.

Üşüten gecelerde, baraj kıyısında,
Kırklar timsali Seyfi oğlu tabyasında,
Güneşin günbatımına kavuştuğunda,
Ben senle yaşıyorum, tüm damarlarımda.

Bahar tazeliğindeki yeşil rengine,
Selam veriyorken Kırklareli İl'ine,
Doldu barajlar baharda, taştı nehirler,
Bereketi bol olsun, vursunlar engine.

Büyük yerlerde kaldım, mekanlar yabancı,
Bakan tüm gözler samimi değil, yalancı,
Tek başıma kalıyorum, hicranım derin,
Hüzünlüyüm, zaman aheste,buruk acı.

Nereye gitsem gönlümle, hep seni sordu,
Kırklareli yüreğimde. Saklandı durdu,
Şanla şöhret olsa da, saraylar mekânım,
Gönlümde yokluğun misk gibi kokuyordu.

Çıksam Kırklar tepesine, seyrine doymam,
Efkârımdan nara atsam, ses duyuramam,
Diyar diyar yer gezsem, senden ayrılamam,
Tükenmiş olsam yine, ben sana kıyamam.

Senden ayrılsam, gözüm bakar yollarına,
Yüreğim seni arar, düşsem de darlara,
Güzel sözle mübalağa edemem amma,
Hey Kırklareli sensiz olmak haram bana.
Alâeddin İKİCAN
Kırklareli-6.4.2006
13 lük hece vezni ile yazılmıştır.
Sevgiyle kalın, hoşça kalın.
Alâeddin İKİCAN
İLESAM İl Temsilcisi
e - posta :  alaeddinikican@gmail.com