SUS

Yasama yönelik anlamli, gerekli, ciddi seyler yoksa eger.
Gerçekten söylemen elzem bir seyler yoksa yüreginde.
Bazen susacaksin.
Susmak, her zaman, her durumda, her firsatta degilse de.
Bazen öyle gereklidir ki.
Bagira çagira haykirarak anlatmaya çabaladigindan çok daha fazlasini anlatir.
Sus bazen. Sus ki dinlesinler. Sus ki bazen, neler neler anlasilsin.
Inanirim. Güzel bir konusmacisindir.
Olabilir.
Iyi konusmaci oldugun konusunda seni birileri durma pohpohlayabilir.
Iyi konusmandan, iyi konusmaci olmandan dolayi seni kutlayanlar da olmustur zaman zaman.
Iyi konusmaci olmak herkesin harci degildir.
Ne mutlu!
Ama, simdi susman gerekiyor.
Bir dene.
Sus bak.
Sus ki bir anlami olsun.
Sus ta.
Gör, nice kutlayan bakislarla gözgöze kalacaksin.
Anlatamiyorsun degil mi gün içinde duyduklarini, gördüklerini, gözlemlediklerini, düslediklerini?
Akillisindir, biliyorum.
Hemen yaninda, yörende neler olup bittigini izliyorsun.
Anlam vermeye ugrasiyorsun.
O kadar açik oynaniyor ki kahpenin oyunu.
Yumsan da gözlerini, görüyorsun. Kulaklarini tikasan da.
Olmuyor.
Bangir bangir haykiriyor vahset.
Bir sey demek istiyorsun.
Lal oluyorsun.
Ahraz kesiliyorsun.
Bir sey demek istiyorsun.
Söze girmek istiyorsun bir yerden.
Sözün ucunu bulamiyorsun.
Bir sey demek istiyorsun.
Kime?
Dinleyenin yok.
Herkes biliyor zaten.
Herkes görüyor.
Herkes duyuyor.
Herkes.
Ve, sen.
Konusamiyorsun.
Sus!
Sus ki dinlesinler.
Sus ki çok seyler anlatabilesin.
Sus!..
Sus ki seni de bir dinleyen olsun.