SOYADI

Erkek evlâdim olmasini pek çok erkek arzular dogrusu. Babamin, "adamin adini degistirirler.
Insanin adinin sürmesi için erkek evlâdi olmali," deyisi de bu düsünce ve arzudan kaynaklanmistir kuskusuz. 
Dünyanin her yerinde aynidir sanirim bu duygu. Insan, soy adinin sürmesini ister tabi. Insan, içgüdüsel olarak soyunun sürmesini ister dogallikla.
Oysa bazen düsünüyorum da: Yaptiklarim ve eserlerimle adam olmadiktan, kalici olmadiktan sonra, adimin sürüp gitmesi mümkün mü? 
Orhan Veli'nin adini sürdüren ogullari mi, kendi mi?
Åzu an Resat Nuri'nin bir oglu olup olmadigi kimi enterese ediyor? 
Nazim Hikmet, dünya çapinda bir ozan-sair. Kimin sayesinde? Ogullarinin mi? Hayir. Kendinin, eserlerinin sayesinde. Hatta, bir siirinde özlemle haykirdigi Memet!..
"Karsi yaka memleket.
Sana sesleniyorum
Duyuyor musun: Memeet! Memeeet!" dedigi Memet...
Aklimda yanlis kalmadiysa, onun babaligini reddetmisti galiba bir ara. 
Ama, Nazim Hikmet adi hep var, hep var olacak. Çünkü o insanlara eserler birakti. Eserleri yasatacak adini ve soyadini. 
Mimar Sinan'in adi, dünya durdukça yasayacak. Çünkü o, baktigimiz camilerde, külliyelerde, köprülerde, büyük eserlerde...
Pir Sultan'i yok etmek, adini unutmak, bitirmek olasi mi? Yunus'u?.. Haci Bektasi Veli'yi?..
Hatta, Atatürk'ün adini hizla unutturmaya çabalayan bir güç kaynagi hummali biçimde, araliksiz çabalasa da...
Nasil, sizce unutturabilirler mi Atatürk'ün adini?
Çanakkale Zaferi'nden çikarmaya ugrasiyorlar örnegin. Devran böylece birkaç yil daha sürerse... Üç dört yil daha bu kadroyla anilirsa Çanakkale. Bir de bakmissiniz...
Çünkü, okulda çocuklar duymaz olacaklar "Atatürk" adini. Çanakkale Zaferi'nde Mustafa Kemal diye bir isme rastlamaya rastlamaya... Bir gün gelecek, Çanakkale Zaferi'nde Mustafa Kemal diye bir isme rastlanmiyor. Demek ki yok öyle birisi, olacak.
Sonra, Kurtulus Savasi gelir sirada. Önce Kurtulus Savasi'ndan çikarilir adi.
Sonra da Kurtulus Savasi topyekün unutturulur, yok sayilir, olur biter.
Nasil olsa "Cumhuriyet" gitgide kisve degistirecek. Atatürk'süz bir "Cumhuriyet" yaratilir, olur biter. Atatürk adina da gerek kalmayiverir. 
Sahi, olabilir mi böyle bir sey?
Birileri bunu basarabilir mi?
Ah, yine konudan saptim. Ne aptal bir adamim. 
Asil konum "soyadi"ydi. 
Kendi adima, diyorum ki: El adamin ancak kizinin soyadini degistirebilir. Eserleri varsa eger bir insanin...
Kitaplari, türküleri, beste ve siirleri...
Inkârin dayanilmaz çilginligini ne kadar yasasa da insanoglu...
Bir gün gelir, topraktan bir seyler fiskirir.
Denize atilanlar baliklar tarafindan bir görülmez, iki kabul edilmez, üç kullanilmaz...
Hâlik bilirmis yine de.
"Manolya" diyorum örnegin. Dünya durdukça manolya söylenecek.
Insanlar, bazi çikmazlarina oturup hayiflanmak, yakinmak yerine...
Insanlar, bir seyler yapmak, bir seyler birakmak için hayli elverisliler.
Ne mutlu kitaplari yazanlara.
Ne mutlu türküleri yakanlara.
Ne mutlu siirler yazip birakanlara.
Ne mutlu eser yaratanlara. Insanliga yararli olanlara, insanlara bir seyler armagan edenlere ne mutlu.
O insanlarin adlari da, soyadlari da yasar gider dünya yasadikça.
Ne mutlu üretken insanlara.

Yorum Yazın

Bu Habere Henüz Yorum Yapılmadı. İlk Sen Ol