RUTIN SASMADI

Yer sükrüsaraçoglu stadi. Takimlar Fenerbahçe, Galatasaray. Sizce sonuç ne olur? Aman, fanatikligin geregi yok. Sonuç ortada.
Takimlar neydi?
Fenerbahçe, Galatasaray.
Sonuç?
Bir bebek, ingaaa ingaaa! O bile ögrenmis daha anasinin karninda. Canhiras haykirmakta.
"Be!.." derim, "sus, tamam, anladik."
Durmaz bagirir bebek.
Galatasaray'in Fener'i yenebilmesi için yöntemler düsünüyorum da.
Acaba, diyorum, Galatasaray bir maça Pendikspor formasi giyerek çiksa! Veya, Sakaryaspor formasi da olabilir. O hem daha yakin bir örnek. Daha dün. Örnegin diyorum.
Veya, federasyona basvurup, Fener'in formasini Kirklarelispor formasiyla degistirseler bir maçlik. Stat olarak ta Karagümrük stadini seçseler. Aleks'in suratini sönmüs kireçle boyasalar. Hatta Apiyah'in da.
Galatasaray kadrosunu da bir maçlik ta olsa sözlesmeli futbolcularla destekleseler. Hani, Kuroyf, Pele, Maradona, Haci, Zidan ve buna benzer birkaç futbolcuyla takviye etseler.
Ne yani, o adamlar bir maçlik sözlesmeyle oynayamazlar mi?
Oynarlar canim! Neden olmasin. Sözlesme yaparlar bir maçlik.
Hatta bir maçlik Riveri'yi bile getirtebilirler. Sonra gene kaçip gitsin kerata. Zorla tutan yok ya.
Sonra o tekaütler yine de Cihan'dan, Ayhan'dan, Ergün'den filan güzel oynarlar. Hiç degilse isimlerini ve stillerini konustururlar.
Baska türlü olmuyor iste. Görüldü bu artik. Olagan yöntemlerle bu Galatasaray'la bu Fener yüz elli yedi maç yapsalar, yüz elli altisinda Fener kazanir, biri de belki kazara berabere bitebilir, meselâ.
Yöntemler düsünüyorum.
Baska bir çözüm de geliyor aklima. ikinci bir küme daha olusturulsa, bu iki takimin ayri kümelerde olmasi saglansa. Bunlari hiçbir zaman karsi karsiya getirmeyecek gibi bir yöntem.
Gerçi, bu Fener bu Cim-Bom'u öyle de yener böyle de ama.
Sezon sonu gelir, tahtaya bir bakariz, sampiyonun adi gene Cim-Bom. Böyle de bir sey var.
Ne sihirdir, ne keramet, yine nöbette kürt Ahmet.
Tek teselli, "Yenildik ama ezilmedik!"
Bu söz size bir seyleri animsatiyor mu? Hani, yirmi yil öncesinin ulusal takimlarini?..
Demek ki, Fenerbahçe'yle Galatasaray arasinda böyle bir benzerlik var.
Gece TV kanallarini hiç açmadim. Açsam, yorumcularin agiz kokusunu dinleyecegim. Yok bilmem kimi oynatsaydi, yok filancayi neden o mevkide oynatti. Onun yeri orasi miydi.
Yani, sonunda bu akil hocalarini toplayacaksin bir araya. Gelin bakalim, diyeceksin, su takimi siz kurun, sülâlece yapin bu isi. Hadi yendirin Fener'i Cim-Bom'a.
Olmuyor anam babam, olmuyor iste. Bu talikayla bu yük tasinmiyor. Bu beygirle bu atyarisi kazanilamiyor. Bu cüsseyle bu maraton kosulamiyor. Olmuyor.
Yine de.
Yasamin hos yanlari bunlar.
Birakalim spor kazansin. Birakalim, dostluk kazansin.
Bu iki takim arasinda bu maç ne ilktir, ne son olacaktir. Önemli olan ülkede bir seylerin sürmesi.
Gam degil gerisi.
Uzun sözün özeti, kutluyoruz her iki takimi da.
iyi ki varlar.