ÖLÜM YOK YA UCUNDA

Ölümden geri hiçbir sey felâket degildir.
Yasadigin sürece, canin içinde oldugu sürece umut hep vardir.
Belenmedik, umulmadik bir tersliktir.
Olan olmustur.
Büyütmeye deger mi?
Isterse dostlar kavga edebilir.
Isterse hasimlar barisabilir.
Bugün karsilasilan sevimsiz ve kötünün kötüsü olay, felâketlerin en büyügü gibi gelebilir insana ama degildir.
Olumsuzlugun boyutu büyüktür.
Zaman içinde küçülür.
Gün olur olagana döner.
Kanser, en ölümcül hastalik olarak bilinirdi düne kadar.
Bugün kanser tedavilerine olumlu yanit veren bünyeler iyi örnekler olusturmaktadir.
Ünlü ünsüz, sanli sansiz nice olumlu örneklerle karsilasmaktayiz.
Kaldi ki, ölüm canlilar içindir. Bir noktadan sonra olagan karsilanir.
Ama, bugün basimiz dara düstü diye ölüm ezgisinin iyilesmez, bitip tükenmez teranelerine kendimizi kaptirip teslim olmanin geregi var midir?
Hemen yikilma.
Dayaniklilik göster.
"Beterin beteri var!" demiyor mu akli evveller!
Polyannacilik bir yana.
Beterin beteri var gerçekten.
Ne diyor bir baska söz "Servetini yitir ama moralini yitirme!"
Ya da umudunu.
Diyor ki Ali Öztürk "Umut" adli siirinin bir yerlerinde
"Umutla yasar insan, varlik
Umutla yasayan çekmez darlik."
"Umut yoksulun ekmegi, ye Memet ye!" demis ya birileri de.
Gün olur dara düseriz.
Gün olur umudumuzun son kirintilarina kadar tükenmekte oldugunu gözlemler, yasariz.
En dibe vurdugumuzda bile yukari siçramanin yöntemlerini yakalamaya çabalamak.
Akilli insana en yakisan özellik.

"Sabahlari uyandiginda yatakta
Sarkilar mirildanmak
Tiras olup yüzünü yikarken
Türküler söylemek
Açtigin filanca kanaldan
Ezgiler dinlemek
Üstünü basini soyunup giyerken
Iyi seyler düsünmek
Kapida son adiminda
Sirini öpmek
Isine giderken yolda
Insanlarla gönülden selamlasmak
Yüzlerce umut çiçegini
Gönlünle kucaklamak
Ve gökteki puslu günese
Umutla bakmak
Ne bulunmaz devletmis meger
Ancak böylesi sabahlarda
Yasam bir ömre deger"

Zorluk her ne kadar güçlü olursa olsun.
Olagan karsilamali insan dedigin.
Ölüm yok ya ucunda.