Ne yapmaya çalışıyorsunuz?

İlimizde bir türlü çözüme ulaşmayan çarpık kentleşme gün geçtikçe farklı boyutlara ulaşıyor. İmar sorunu konusunda Kırklareli merkez ilçe genelinde şahıslara ait birçok taşınmaz, devlete ait kurum ve camiler varken bunlara kayıtsız kalan ve sessizliğini koruyan Kırklareli Belediyesi, işlerini kılıfına uyduramıyor
Kendi mevcut binasının dahi imar izni bulunmayan ilimiz belediyesi, “kendinin dahi yok vatandaşa nasıl çıkarsın” sorularına hedef oldu. Kentleşme yolunda emin adımlar ile ilerlerken neden bu denli sınırlandırma getiriliyor, ya da bir çıkar mı aranıyor? Kırklareli büyümek istiyor, yönetim “dur” diyor.

Halkın adamı denilen, Halktan gelen ve zamanın Cumhuriyet Halk Partisi’nden milletvekili olan şimdiki Belediye Başkanı, sadece koltuk sevdası mı göz ediyor? Birçok sorulması gereken soru varken, kendi evi gibi olan hizmet binasının dahi neden kanun dışı olduğunu halk merak ediyor. Hizmet uğruna kurduğu otorite ve verdiği sözlerin tam aksine bir düşünce ile hizmet vermeye çalışan başkanın, kabuğundan ne zaman çıkacağı ve gösteriş olarak değil, halkın ciddi anlamda var olan sorunlarına çare bulacağı merak ediliyor.
Bu rant kimin?
İmar anlamında Türkiye’de son sıralarda yer alan ve mevcut yapıları yıkıp yerine yenisini yapan bir yönetim ile yürütülmeye çalışılan Kırklareli artık, boş vaat istemiyor. Kırklareli’nin neresinde olursa olsun yeni oturma alanları ve buna bağlı olarak sosyal alanların oluşturulması yönünde çalışmalar başlatılması, bu işten kimin rant kazanılacağının bir kenara bırakılması gerekiyor. “Birinin bu işten çıkarı var”, “ biri bu işten büyük rant sağlayacak” düşüncesi ile hareket edinilen ve yeni yapılaşmaya adeta duvar ören yönetimin bu algıyı bir kenara bırakıp, köy görünümünde olan ilimizi, kent statüsüne çıkarması bekleniyor. Geçmişten günümüze artan nüfus artışı da göz önünde bulundurularak yapılan araştırmalar sonucunda Kırklareli’nin yeni yapılaşmasının dahi çarpık kentleşme yolunda olduğu, bununla birlikte yeni projelere kapalı olduğu ispatlanmıştır. Hal böyle iken nasıl büyümekten, gelişmekten, gelecekten bahsedebiliriz. Türkiye üzerinde halen Kırklareli’yi Lüleburgaz’ın ilçesi sanan yurttaşımız varken, bizler bu duruma üzülmek yerine gülmeyi tercih ediyoruz. 2004’ten bu yana neredeyse aynı düşünce ile yönetilen ilimizin bu gidişle hizmetten daha kaç yıl geri kalacağı oldukça meçhul.