Merhaba Kirklareli

Kirklareli'nde Bagcilik,
Bagcilik konusu geçmiste irdelenirken maalesef çok az yazili eserlere rastlaniyor. Biz Türkler agizdan agza gelen hikayelerle o kadar yil yasamisiz ki maalesef yazma kültürü unutulmus. O yüzden çocuklarimiza ilk hediye edilecek seyin belki bir hatir veya ani defteri olmasi gerektigine inaniyorum.
Bagcilik bir saglik, servet, erozyonu önleyen, tabiati güzellestiren ve ülkenin asitik topraklarinin en iyi arkadaslarindan biri imis Kirklareli'nde. Simdilerde bu yine hatirlanmis.
Evliya Çelebi'nin sözüne bakarsak sehrin dört tarafinda kara taslik kirmizi toprakli bag ve bahçeleri varmis.
Tarih içerisinde de bakilirsa Traklar'in ekonomik zenginlikleri de olmus bir zamanlar bagcilik.
Tarihin sayfalarinda bagcilik bölgesi olarak gösterilen
Ahmatça, Karakoç Seytandere'ye kadar.
Bademlik'ten Koyunbaba yoluna,
Eriklice ve hükümet binasinin yerinden Karahir'a Kavakli'ya,
Hacilar ezanligindan baslayip Asagipinar, Mezbaha,v e Asilbeyli'ye,
Balaban'dan baslayarak Büyüklere kadar çepeçevre olan bu baglar simdi nerede.
Bazi kayitlara göre 91000 dekar olup 50- 60000 sonrada 4000-4500 dönümlere gelen ve su anda hizla tirmanisa geçen baglarin hikayesi bile neden fazlasiyla irdelenemedi.
Belki de artik bu herkesin dilindeki gönlündeki bir konu olacaktir.
Tüm zorluklara ragmen bir Üzüm Üreticileri Birligi kuruldu.
Tüm imkansizliklara ragmen de Kirklareli'nin tarihi ekonomik zenginliginin geri gelmesi için degil sadece beyinleri be bedensel çalismalari tirnaklarinin içi bile güçlüklerin izlerini tasiyor arkadaslarimizin. En azindan ben basta Valilik katinda Tarim Müdürlükleri'nde tüm müdürlükler katinda tek bir vücut olarak çalisildigindan eminim. Artik Hasan Agalar Hüseyin Agalar kahvelerinde bu konulari konusuyor. Yaslilarin gözlerindeki ümit geçmisin isiklarini saçiyor. Bu gün aramizdan ayrilan Üsküp köyümüzdeki dedemin gözündeki son isiklari ona bagciligi anlatirken gördüm. Hasan agamin evinde kalan son fiçiyi bana gösterirlerken ki o ümidi gördüm ve su ana kadar da mücadelemden yilmadim.
Hasta yatagimdan kalkip battaniyeye sarilip Hardaliye ve Sarap tesisi sapi atilacagi gün ustalarin basinda oldugum için mutluyum. Titreyerek yas tahtalari yakip isinmaya çalisirken ustanin Yas tahta yanarsa zehirli duman çikarir haydi hastasin bir de zehirlenme bari sözünü ben tarihe birakiyorum. Köylünün ürününün yerde kalmamasina yeminliyim. Atalarimin büyüklerimin vasiyetini ailemle ve arkadaslarimla birlikte yerine getirmeye çalismaktan da mutluyum. Zorluklar ne olursa olsun.
Geçmiste de bu konuda çalisan herkese de sükranlar.
Önceki valilerimi pek tanimam ama bir vali muavini vardi. Erdogan Özdemir Vali muavinimizdi bir zamanlar. Baglarin asigi idi.
Ismet Metin Valim ve Hüseyin Avni Cos Valim de bir tarihe imza attilar.
Allah hepinizden bu ülke adina köylülerim adina razi olsun.
Tarihin sayfalarini çevirirken eski baglarda Visne, Visnap, badem, ceviz, zerdali, armut agaçlarinin oldugunu da okudum.
Simdi neden etrafta bu kadar çok ahlat oldugunu anliyorum.
Baglar bizim emek bizim hardaliye bizim ama sarap yapan ve yurt disina pazarlayanlar bizler degildik öyleyse askere de gidince baglar iyicene köreldi anlasilan.
Savasin sonu daima felaket olur. Bunca saldiridan baglar da ortada kalip köreldi. Bulgarlar Kirklareli'ne girdikleri zaman gördükleri baglar ve saraplar onlari o kadar sasirtmis ki Kirkkilise adli sehre lozengrad-üzüm kasabasi demisler.
Devam Edecek. haticekunt@gazetetrakya.com