"Sen yön vermezsen eger çevrene ve kendine,
Üzüleceksin!" demistim bir siirin bir yerinde.
"Yemeyenin malini yerler," diye de bir söz vardir ya.
Kullanmayanin malini da kullanirlar'mis!
Kullanmak, aklini kullanmak ta olur.
Nasil ki bizler aklimizi kullanmadikça birileri bizim yerimize bizim
islerimizi görüp duruyor...
Topragini kullanmayanin topragini kullanan çikar.
Ülkesini yeterince degerlendirmeyenin ülkesini birileri parsellemeye
üsenmez.
Insanini kullanmayanin insanini kullaniyorlar.
Aci ama...
Alis veristen sonra evine dönen kadin, kocasini yatakta genç ve güzel bir
kadinla yakalayinca dehsete düser.
Ortaligi dagitmaya kalkisacagi sirada kocasi onu durdurur.
*"Åzöyle açiklayabilirim..."* der.
*"Eve dönerken bu zavalli kizi gördüm. *
*Çok yorulmustu. *
*Onu arabama aldim. *
*Karni da acikmisti. *
*O yüzden onu eve getirdim ve senin buzdolabinda unuttugun
rostoyu pisirdim. *
*Kizin ayakkabilari delinmisti. *
*Modasi geçti diye artik giymedigin ayakkabilarindan bir çift verdim ona. *
*Üsümüstü, o yüzden sana dogum gününde aldigim fakat rengini begenmedigin
için hiç giymedigin süveteri ona verdim. Kizin pantolonu parça parça
olmustu. *
*Artik senin kalçalarinin sigmadigi bir pantolonunu da verdim. *
*Tam çikmak üzereyken bana, karinizin artik kullanmadigi baska bir sey var
mi bu evde?' diye sordu ve iste buradayiz." *
Isin kötüsü...
Atil biçimde bir kenarda unutulmak.
Ne zaman ki birileri bir yerlerden bir haber salar...
"Gel," der.
Iste o zaman...
Insan oldugunu anlarsin.
Aranan, çagirilan, beklenen, bir seyler umulan, umut veren, umut edilen,
arzu edilen bir insan olmanin mutlulugu ve insan olmanin onurudur.
Çevremizde unuttugumuz, atil biraktigimiz, etkisiz biraktigimiz nice
degerler, cevherler, emekçiler vardir.
Günlerimizi israf eder gibi...
Ömrümüzü kemirir gibi...
Yillarimizi tüketir gibi...
Umutlarimizi yitirir gibi...
Insanlari neden degerlendirmeden tüketiriz ki?
Bu Habere Henüz Yorum Yapılmadı. İlk Sen Ol