1960’tan beri köylerde siyaset yoktur. Çünkü partilerin köyde, kirsal kesimde örgütlenmesi yasaklanmistir. Buna sebep 1950’den sonra köylerde, Bucak merkezlerinde kurulmus olan Ocak-Bucak teskilatlarinin cephelesmeye, tartismalara neden olmasidir. Bu durumda köylü insani partili olabilir ama köyde particilik yapamaz. Partili olmak istiyorsa, particilik yapmak düsüncesi varsa kasabaya yada sehre gelmesi, söyleyecegini oradaki kongrelerde söylemesi gerektir. Bu antidemokratik durumu rahmetli Ismail Cem dostuma Kirklareli’ne geldiginde söylemistim de sasirmisti. Zira köylü demokratik sistemin disinda görünüyordu. Bu sorun üzerinde durmasi, çözüm aramasi mümkün olmadi. Buna ömrü yetmedi.
Buna benzer bir olay da Tasimali Egitim basladigindan, ögretmenler köylerden çekildiginden beri köylerde Ulusal Bayramlarin kutlanmasi yoktur. Onbes yildan beri 32 bin köyde bu böyledir. Buralarda okullar kapalidir. Cumhuriyetin köylerde ilk modern binalari olan okullar yikima birakilmislardir. Milli Egitim Bakanligi bu binalari ne yapmak istiyor bilmiyoruz. Belki satmak istiyordur, belki köy muhtarligina zimmetlemek istiyordur. Bu konuda bilgimiz yoktur. Köylerde okullar kapali, ögretmenler büyük merkezlere çekilmis olunca köylerde ulusal bayramlar kutlanmaz olmustur. Bu nedenle köylülerin bayrami görmek, bayrami yasamak için kentlere gelmesi ya da büyük merkezlerdeki kutlamalari TV.lerde izlemesi gerekiyor.
Çok uzaklardan bayramlara bakmak nasil seydir bilmiyoruz. Bayrama uzaklarda kalanlar, uzaklarda kalmasina neden olanlar insanlarin kutlayamadiklari bayramlar için neler düsündüklerini bilmezler. Herhalde ulusal bir sevinci yasayamadiklari için bir eziklik, bir burukluk ve tarifsiz bir hüzün içerisinde olmalidirlar. Kolay degil tabii bu insanlar köylerinde okurken bayram için tören yapmislardir. Cumhuriyet ögretmenleri törenler düzenlemisler, günün anlamina iliskin konusmalar yapmislardir. Ben de 35 yil önce ögretmendim. Köylünün ulusal bayramlara ne kadar ilgisi oldugunu bilirim. Onlar da bayrami yasamak isterler. Fakat ne var ki 15 yildan beri bundan yoksundurlar. Köylerin bayramsiz geçen yillari bu yil Kirklareli’nin Kofçaz Terzidere köyünde bayrama dönüsmüs bulunmaktadir. Köyün yetistirdigi emekli ögretmen, saz ve söz ustasi, sair ve yazar Hasan Öztürk yaptigi bir organizasyonla bu yil köyünde bayrami kutlamis, köylülerini sevindirmistir. Bayrama büyük özlem duyan Terzidere köylüleri kutlama törenine büyük ilgi göstermislerdir. Hasan Öztürk köyüne isigini tutmustur. Köylülerini sevindirmistir. Olaya merakli birtakim insanlar da bu alacakaranlikta bayram kutlamasi da nereden çikti diye olaya ilgi göstermisler, uzaktan izlemislerdir. Bu olay bir planlama için örnek olmustur. Ilgililer ulusal bayramlarda bazi emekli ögretmenleri, çalisanlardan uygun gördükleri ögretmenleri köye gönderebilirler. Bu o kadar zor bir is degildir. Ama demokratik sistem de yer alan esitlik ilkesi nedeniyle nimet ve külfetin köylülerle de paylasilmasi gerekir.
Milli Egitim Bakanligi, valiler bunun üzerinde bir çalisma yapip ortaya çesitli seçenekler, çesitli çözüm sekli bulabilirler.
Görelim bakalim Mevla Neyler/ Neylerse Güzel Eyler...
Bu Habere Henüz Yorum Yapılmadı. İlk Sen Ol