Nice tabansiz, ödlek insanlar vardir. Onlar ki gölgesinden dahi korkarlar.
Birde tam aksine hiç korku duymayanlar da piyasada gezerler. Kendilerine bir süs verirler.
Korkulacak olan onlar degil ödleklerdir. Korktuklari basina gelecek diye sizi tehdit etmeye kalkarlar.
Hatta mesaj çekmek cüretini göstererek gözetleme deliginden bakmadan kapini açma derler.
Bu bir acizliktir, savunmasizliktir.
Birilerini dost edinirsiniz.
Ona kadin dahi olsa sevecenlikle yaklasirsiniz.
Ancak güvendiginiz insanlar öyle bir an geliyorki sizi gafilce avlayabiliyorlar.
Onlar yolunu sasirmis kuslar gibidir.
Hiç anlayamadiginiz anda caminizdan içeri girerler.
Acirsiniz, beslemeye kalkarsiniz.
Sonunda pisman olursunuz.
Oysa dinmeyen yagmur, dogmayan günes var midir diye uzun uzun düsünmek gerekiyor.
Çünkü hayat iyi ve kötünün karisimindan ibaret.
Her zaman gerçeklerle savasmak gerekiyor.
Sogukkanli olup sanssizligi strese veya endiseye kapilmadan bitirmeye çalisacaksiniz.
Kaygi duyarak kararsizlik içinde yasamak zaman kaybetmek demektir.
Güven duymak insanoglunun basina çok seyler açmistir.
Çilginca yasayan ve böyle yasadikça kendisinde cesaret bulan kisiler püsküllü bir beladir.
Hayat korku duyup duymayanlarla çilgin yasayanlardan olusan bir alasimdir.
Su çok iyi bilinmelidir ki kaybedenin mutlaka bir özürü vardir..
Bu Habere Henüz Yorum Yapılmadı. İlk Sen Ol