KARANFIL

Çiçek sever misiniz?

"Sevmem" diyen hemen hemen yok gibidir. 

Bir iki ciliz ses gelse de duyulmaz arada. 

Çiçek sevmez insan mi olurmus!

Hangi çiçegi seversiniz en çok?

Akla hemen Gül geliveriyor, degil mi!

Lokantada yemek isterken akla hemen kurufasulyenin gelmesi gibi. 

Manolya sever misiniz?

Bir çogunuz Manolya'yi görmemistir ömründe.

Olabilir.

Çünkü, Manolya çok ender yetisen bir çiçektir.

Üstelik sanildigi gibi saksida filan da degildir ha. Agaçtadir basbayagi. Yani, manolya agaçlari vardir Sariyer'e giderken, Istinye taraflarinda, Kemik Hastanesi'nin yakinlarinda.

Papatyayi, gelincigi, feslegeni, hatta sardunyayi, kaktüsü…

Kaktüs, dediysem, Kaynanadili yani. Hani su dikenli, üstü pitirli, pütürlü olan.

Gelindili de var di mi?

Gelindili öyle dikenli, pütürlü olmasa gerek.

Peki, Karanfil'i kimler tanir?

Karanfil'i tanimayan var mi aranizda?

"Hem de çoook" mu?

Inanmam.

Her çiçek toprakta biter de…

Pek çogu saksilara sokulur.

Kimisi kalplere.

 Karanfil'in iste böyle bir özelligi vardir.

Gönle sokulduktan sonra türkü olmak olasiligi bile bulunur.

Tipki Manolya gibi.

"Yapragina hüzün kondu dalina aci

Yasak sevgilerin sabir oldu ilaci

Yillar soldurmadi seni magrur karanfil

Sitemli durusun bile basimin taci

Senin gibi sevgiliye gelme denir mi

Sizili askin bedeli hiç ödenir mi

Yaniyorum eriyorum tutusup kül oluyorum

Benim biçare yüregim sanki demir mi

Kapilarim açik sana gelebilirsin

Dilersen ömür boyunca kalabilirsin

Neyim varsa senin olsun magrur karanfil 

Gönlümü de ömrümü de alabilirsin

Yapraklarin katli katli pembe karanfil

Gülüslerin en tatlisi sende karanfil

Eylülleri bahar eyle acilara hiç yüz verme

Efil efil salin da gel güzel karanfil"