Istasyon altindaki, yikilmaya yüz tutmus, sadece duvarlari kalmis virane tren gari, ask acisi çekenlerin dertlerinin dermani olup, sevdalarini dile getiriyor. Yazik ki bu duvarlarda aci, üzüntü, keder var.
Hayatta hiç mutlu olamamis, “sanki biz sadece gerçekleri gördük, onlar sizin yasadiklariniz degil” dermisçesine hayata meydan okuyan bu gençler hayattan korkmadiklarini da herkese duyuruyorlar.
Bütün dünyaya kafa tutarcasina duvarlardan sanki acilarini çikartiyorlar. Kim bilir ne dertleri var, kimse sormuyor, kiziyorlar, aciyorlar onlara ama herkes ilgisiz kaliyor bu duruma. Bunlar sevgiden mahrum, uzak, belki de sevmeyi, sevilmeyi hiç tatmamis çocuklar. Yasamin çileli çocuklari. Bu gibi gençler ne yazik ki kötü bir birey olarak yetisiyorlar. Sonuç olarak tarihi yapilara gösterilen saygisizlik kaliyor artik sadece ellerinde...
Bu Habere Henüz Yorum Yapılmadı. İlk Sen Ol