HAYAT YASAMA CESARETI OLANLARI SEVER

Tekirdag Yeni Inan Gazetesi 07.04.2008 “Pembe panjurlu pencere” yazisinda Sair ve Yazar Cahide Ulas Inadina Yasamak makalesinde Leo Buscaolia’dan bir alinti yapmis “Hayat yasama cesareti olanlari sever.”  Italyan asilli Amerikali Yazar Leo Buscaolia’nin dört bes kitabini okumustum. Sevgi’nin önemini belirten içten, çok samimi yazilarini okurken Akdeniz insaninin ortak özelliklerini onun yazilarinda farketmistim.

Insancil, sicak insanlar bir baska olur. Hayatta yasama cesareti olanlar basarili olabilirler. Öz kültürümüz, topluma saygili bakisimizda çok önemlidir. Ihtiyarlarin sohbetleri çok güzel olur. Günlük siyasetler insanlari yoruyor. Çagdas bir politikamiz yoktur. Hayat kavgasinda yorulan, ezilen insanoglu efkarlanir bazen. Derin kahve sohbetlerinde çok bulundum. Hayat bazen bir hiçtir. Bes metrelik bir kefene sararlar insani.

Ürünlü köyünden Halil Zagrali: “Zeytinburnu’nda köylüm vardi. Meshur türkücü Arif Sentürk’ün berber dükkanina ugramistim. Yugoslavyali güveyimiz Hatip Sentürk’e misafirlige gittim. Arif Sentürk ozamanlarda Rumeli Balkan Türkülerini okuyordu. Arif Sentürk; “Gelin Be Agalar Çay Kahve Içelim” dedi. Türkücü Arif Sentürk’ün sohbeti güzeldir”.

Sabah 08.00 Terminal kahvesinde Rumeli TV’yi izliyoruz. Rumeli sarkilari pasimizi aliyor. Yanimizda traktör bayisi olan  Nail Türkkan agabeyde var. Nail agabey Ulukonakli’dir. Yasi 74. Halil Zagrali 75 yasinda.

Ihtiyar delikanlilarla çey içtik. Türk köylüsünü severim. Bir zamanlar Demiracolar kollektif sirketi köylerden çok hububat toplamisti. Edirne, Kirklareli köylerinden çok tanidik agabeylerimiz vardir. O günler çok geride kaldi. Köy ekmegi, köy peyniri, böregi, tereyagsi, eksimigi çok güzeldir. Hani olsada yesek.

Köylüler damatlara söyle derler “Ye damat” Damatlari çok severler. Eski sevgiler, dayanisma, saygi, imece müthisti. Eskiden bazi köyler bostan ve tütünde ekerlerdi. Tekkesehlerin (Ulukonak) karpuzu meshurmus. Çocuklugumda Karahidir yolunda afyon tarlasi vardi.

Köylerden karpuz, ekin arabalari gelirdi. Ahmet Ziya Çetintas’in, Kasap Yakup Güler’in yag, un fabrikalari tekel binasina yakindi. Köylerden gelen köylü amcalar teneke teneke bu fabrikalardan ayçiçek yagi satin alirdi. Karakas mahallesinde çocuklar, gençler bütün gün top oynardi. Her sabah tarhana çorbasina kasik sallardik. Ne güzel günlermis. Simdiki gençler asidir. Pek bize benzemez. Hersey degisti. Sanayi toplumu olma yolundayiz ama hala köy kültürünün izleri güçlüdür. Büyük Atatürk “Köylü milletin efendisidir” demis...

selahattindemiraco@gazetetrakya.com