HANGISI DAHA ÖNEMLI ÇOCUK YETISTIRMEK MI ÇIMEN YETISTIRMEK MI ?

Türkler çocuk yetistirmeye önem veren bir ulustur. Çocugun dogumu kutlanir ve belli bir yasa kadar da çocukla ilgili törenler, adetler yerine getirilir. Daha geçenlerde bir gazetede yazmistim. Mustafa Kemal' in Milli Mücadele komutanlarindan silah arkadasi Kazim karabekir, analari babalari savaslarda ölmüs, yetim kalmis dörtbin çocugu halkin himayesine vermis, onlarla yakindan ilgilenmistir.
Mustafa Kemal, Kirklarelili DR. Fuat Umay'a Çocuk Esirgeme Kurumu'nu kurdurmustur. Fuat Umay, Atatürk'ün çevresinden ve kadrosundan bir insandir ve Saglik Bakanligi yapmistir.
Cumhuriyeti kuranlarin hedeflerinden biri Gürbüz Çocuk Yetistirmekti. Bunun için 23 Nisanlar'da Gürbüz Çocuk Yarismalari yapilirdi. Hatta semiz hayvan yetistirmek için de bu tür yarismalar yapilir. Sergiler açilirdi. Mustafa Kemal, Türkiye Büyük Millet Meclisi'nin kurulus olayi için düsündügü bayramin, Çocuk Bayrami olmasini istemistir. Dünyada çocuklar için bayram düsünen ilk Devlet Adami Mustafa Kemal olmustur.
Çocuklarin saglikli dogmalari kadar saglikli büyümeleri ve egitilmeleri Türkiye'de bir Devlet Politikasi'dir. Milli Egitim Bakanligi Okul Öncesi Çocuklarin egitimini progama almistir. Bu nedenle okullarda okul öncesi için bölümler açilmistir. Ancak Bakanlik bu isi henüz rayina oturtmus degildir. Bu egitim alaninda da okul ve ögretmen açigi vardir.
Geçenlerde bir gazeteyi okurken yazar mutahabina soruyordu. "Çocuk Yetistirmek mi Önemli Çimen Yetistirmek mi?" Bu soruya nasil yanit verildigi yazida belirtilmiyordu. Ancak yanitin hepimiz için önemli olmasi gerektigi belirtiliyordu ve altina da Dorothy Nolte'nin su siiri konmustu
"Eger bir çocuk / Sürekli elestirilerek büyümüsse / Yargilamayi ve ayiplamayi ögrenir / Kin, siddet, öfke ortaminda büyümüsse / Siddet ve kavga etmeyi ögrenir/ Asagilanarak ve alay edilerek büyümüsse/ Çaresizligi ve utanmayi ögrenir / Sürekli utandirilmis ve degersiz görülmüsse / Kendisini suçlamayi ve hiçligini ögrenir / Eger bir çocuk / Anlayis ve hosgörüyle yetistirilmisse / Sabirli olmayi ögrenir / Yüklendirilmis ve özendirilmisse / takdir etmeyi ve özendirmeyi ögrenir / Hakkina saygi gösterilerek büyümüsse / Güvenli ve tutarli olmayi ögrenir / Varliginin kabulünü ve onayini görüsmüsse / Kendini sevmeyi ögrenir / Aile içinde sicaklik, yakinlik ve arkadaslik görmüsse / Bu dünyada mutlu olmayi ögrenir."
Süphesiz çocugun nasil egitilecegi siirin ögretisiyle degil, Çocuk Egitimi'nin kitaplarini okumak suretiyle olur. Elimin altinda üçü de yabanci yazarlara ait kitaplarin bu vesileyle adlarini yazmak istiyorum. Zelia M. Walters'in, Muammer Tuncer'in, ki Kirklareli kökenli bir çevirmendir, SIZ ve ÇOCUÄzUNUZ, Yine dostum Muammer Tuncer'in çevirisi, Susan Isaacs'in ÇOCUK, BU MEÇHUL ve Edmondo De Amicis'in ÇOCUK KALBI.. Bu kitaplardan birinin üzerinde diyorki, "Bu kitabi okumayan çocuk, mutsuzdur. Bu kitaplari çocuklara okutmayan ana-baba ve ögretmenler sorumludur. Ve bu kitaplarin girmedigi okul, OKUL degildir".
Türkiye'de evlerde, ailelerde ve hatta okullarda Çocuk Egitimi gelenekseldir ve kaliplasmistir. Hangi ailelerin evlerinde, hangi okullarda çocuklara ait kitaplar vardir, bilmiyorum. Çocuklari masalla ancak kitapsiz büyüttügümüz herkesçe bilinmektedir. Korkutarak Egitim, Kitapsiz Egitim bizim Çocuk Egitimi'nin en karekteristik özelligidir. Oysa Siz ve Çocugunuz adli kitabin bir yerinde deniliyorki, KORKU, BEDENI VE ZIHNI FELCE UÄzRATAN BIR DUYGUDUR."
Çocugun geçmisi, çocugun tarihi yoktur. O ögretmen ve aileler elinde sekillenir, toplumun bir üyesi olur. Onu topluma kazandiracak olan egitimdir. Egitim yalniz çocuklar için degil, yetiskinler için de gereklidir. Çagimizin egitim anlayisi Ömürboyu'dur. Her zaman ve mekanda (yerde) insanin ögrenecekleri vardir. Bu nedenle gerek çocuklar gerekse yetiskinler için egitim bir süreçtir. Ve egitim sadece okul ve ögretmenle olur diye de bir sey yoktur.
nazifkaracam@gazetetrakya.com