HALKI KÖSEYE SIKISTIRAN EKONOMIK AÇMAZ

Geçenlerde bir köylü yurttas "Hiç böyle bir sikintiyi, dagnikligi görmedim, yasamadim" diyordu.
Sikinti dedigi ekonomik darbogaz, hayat pahaliligi ve yokluk.. Daginikliktan kastettigi sey ise ülkenin Manzara-i Umumiyesi (Görüntüsü) idi. Ikisi bir yerde ve bir bütün halinde görünüyor, insanlarin yasamasini etkiliyorsa bir anormallik var demektir.
Ben de 60 yildan beri bu ülkede yaziyorum, okuyorum, arastiriyorum, düsünüyorum ve anlatiyorum ki devlet yönetiminde böyle bir zaafi, halkin böylesine sahipsiz kalisini, çaresizligini, tarikatlarin böylesine faaliyetlerini görmedim. Ülkeyi yönetenler Türkiye'yi mi aldatiyorlar, kendilerini mi aldatiyorlar bilmiyorum. Ama gidisati iyi görmüyorum. Bu ülkenin esnafi, köylüsü, dar gelirlisi, kaybolan ortadiregi buna dayanamaz. Halk tükenmistir. Köylü bitmistir. Hiç degilse kurtulma umudunu yitirmistir. Sonuçta "Allahin Ipine"ne sarilmistir. Halk geleneksel inanç ve kültürü ile biliyor ki Allah fakiri sevmekte, kollamaktadir. Bugün degilse yarin Allah verecektir. Bizim insanlarimizin böyle bir inanci vardir. Ülkeyi yönetenler de zaten olmamis seylerin birgün olacagindan bahsetmektedirler. Su kadar yil sonra Türkiye'nin milli geliri su kadar olacaktir, sikin dislerinizi" demektedirler. Oysa bunun ne oldugu var, ne de olacagi var. Bu ülkede insanlar is aramaktan yorgun düsmüslerdir. Bir söylentiye göre is arama umudunu yitirenler is bulacagini umanlardan daha fazladir. Böylesine karamsar bir durum vardir. Issizlik en büyük yasamsal bir sorun olarak ortaya çikmistir.
Eskiden söylenen, belkide Osmanlilar zamaninda yöneticilerin yüceligini, bilirligini, çare üreticiliklerini ifade etmek için söylenmistir. "BÜYÜKLERIMIZ BILIR" demislerdir. Artik bu söz söylenmez olmustur. Sözün pabucu dama atilmistir. Takke düsmüs kel görünmüstür. Bilenler kaybolmus, bilmeyenler çogalmistir. Kral çiplak kalmistir. Bu nedenle yapay gündemlerle halki oyalama, baska seyleri konusmaya itilmesi politika olmustur.
Halk rahat olsa hiç kuskusuz su bizim yazdiklarimizi konusmayacak, baska seyleri düsünüp söyleyecektir. Fakat ekonomik güçlükler, geçim sikintisi, yoksulluk, fukaralik, çaresizlik onun umudunu alip götürmüstür. "Böylesini simdiye kadar görmedik" demesi bir bitisin, bir tükenisin ifadesidir.
Peki bu açmazdan, bu toplumsal bunalim ve karamsarliktan, bu darbogazdan kurtulmanin çaresi yokmudur? Vardir elbet. Akil akildan üstündür. Biri elini çorbaya sokar berbat eder, biri suya elini sokar, su çorba olur. Bu bir marifet, bir beceri isidir. Bunu yapacak olan da Seçim Sandigi'dir. Bizim halkimiz 60 yillik çok partili hayatta sandik yoluyla iktidara gelecek partileri degistirmeyi basarmistir ama iktidara ayni zihniyette olan, ayni kumastan olan partileri iktidar yapmaya ise özen göstermistir. Kendisi de görmüstür ki Türkiye'de sag partilerin iktidarlari zaman zaman basarili olmuslarsa da sonuçta Türkiye'yi bugünkü perisan hale getirmisler, halki açmaza düsürmüslerdir. Halkin artik bu gerçegi görmesi gerekir. Bu SAÄz ZIHNIYET kesin olarak basarisiz olmustur, ülkeyi bölünme noktasina getirmistir. ÖZAL'in bölücüler için "Bunlar üç bes çapulcu" dedigini hatirlamak gerekir. Böylesine gaflet ve dalalet içersinde olanlar bu 60 yilda çok gelip gitmisler, ülkeyi bu halde birakmislardir. Tabii ortada YANGIN VAR derken yanginin çikmasinda bizim de payimiz var demek gerekir. Sonuç itibariyle böyle istedik böyle oldu. Bir de baska türlü istemesini bilmek, bunu becermek gerekir. Yollar çok, mintikalar çoktur hedefe gitmek için. Bunu 1919 yilinda Istanbul'da, Sisli'de bir evde, ülkenin kurtulus yollarini arttiran Mustafa Kemal'e Ismet Inönü söylemistir. Bir de tarihe baksak ya.. Büyüklerimiz ne yapmis, ne söylemislerdir. Tarih ders almak içindir.
nazifkaracam@gazetetrakya.com