"Gün gelecek ki zamanim azalacak ve gücüm kalmayacak hayata tutunmaya.
Iste o zaman hayata el sallayacagim gülümseyerek."
Umutsuz bir gidisat tazyik eder surama
Bir okka sevgi bile yansimiyor darama
Hayalimde çiçekler sunanlar çoktur ama
Gönlümdeki sevgiyi ben kime sunacagim
"Arkama baktigimda, yillarima, aci dolu ama onurlu, verici…
Bir gün kalbim buz tutacak ve tek bir küçük alev bile olmayacak."
Sürülerim mi kaldi tirfili bol çayirda
Atlarim mi kosuyor dagda kirda bayirda
Karamsarlik denilen bunalima hayir da
Bu toz duman içinde nasil avunacagim
"Tamiri zor…
Onarilamayan bir saat gibi…
Iste o zaman…"
Varlar yok sayilinca yoklar vara geçiyor
Kör kuyumcu tekneden tenekeler seçiyor
Kasap kör testereyle bize kalip biçiyor
Degerler çaprazinda neyi savunacagim
"Sevgiyle egilecegim hayata.
Dimdik.
Onurumla."
Bir gün tükenecektir uzun yasa az yasa
Ey Berraki bir bilsen neler geliyor basa
Son deminde uzanip buz gibi kara tasa
Göz yasiyla sulanip hüzünle yunacagim
Hep vermek…
Sevgi vermek, umut vermek, can vermek, heyecan vermek…
Verdikçe gelismek ve büyümek.
Büyüdükçe devlesmek.
Hiçindeyim kör talihin hiçinde
Bozkirlarda yalniz öten bülbülüm
Dört bucakli su bahçenin içinde
Kokusunu saçamayan bir gülüm.
Bir gün zamansiz yitise geçmek sizisi.
Nereye kadar sürecek?
Bir gecenin sehvet dolu suyundan
Karanlikta bulmus beni bir zulum
Kendi edip gene kendi huyundan
Zaman zaman çok utanan bir kulum.
Küçücük bir can sonuçta.
Küçücük bir yürek ama bazen daglarca…
Devasa…
Doga kadar engin küçücük canim
Kayalarda açar benim sümbülüm
Berrakiyim, özlem dolu ozanim
Bulutlara uçan bir avuç külüm
Gülistanda açan bir deste gülüm
Bu Habere Henüz Yorum Yapılmadı. İlk Sen Ol