GÜNE GÜLÜMSEYEREK BAŞLA

25.06.2013 Günü Hürriyet Gazetesi'nde kitap kapaklarıyla, şık giyimi, efendiliği ile şöhret olmuş SAİT MADEN'in bir şiirini yazar ağabeyimiz DOĞAN HIZLAN gazetedeki köşesinde yayımladı. Şiirin derinliği, soyut hali hoşuma gitti.
    GAZELİMSİ
//"Bir yolcunun ardında         kalan boşluğa benzer/
/Bir hiçliğin ağzında kalan     yolcuya hem de/
/Pas rengi bir akşam göğünün ufkuna sessiz/
/Bir gizli suyun çizdiği çıplak     taşa benzer/
/Bir düş gibi yıldızlı dalından     yeni düşmüş/
/Bir göz rengi gibi ilk baktığı     nesneyle bulutlu/
/Son gölgenin ayrıldığı evden     daha suskun/
Son yaprağın ürperdiği daldan     daha yalnız."//
                      SAİT MADEN
Yalnızlığın soyut şarkısında, umutsuzluğun demlenmiş efkârında yaşayan insanoğlunun hikâyesini duyumsadım. Sait Maden'in "Gazelimsi" şiirinde sevdiğinden ayrılan gencin umutsuzluğunda, pas tutmuş günlerin yalnızlığında yaşar gibiyiz…
Yaşam umuttur, sevginin çılgın halidir… Parasızlıktır… İşsizliktir. Her şeye rağmen güne gülümseyerek başlamaktır…
Evliliğin ilk ayları taksit ödeyerek geçti. Ev yapalım dedik. Rahmetli babam; "Maaşla ev yapmak zordur oğlum, yapamazsın. Boşuna yorulma oğlum…" Ev sahipleri her sene zammı yapıştırırdı. Enflasyon çılgın bir rüzgâr gibiydi. Zor yıllardı…
1978-1980'li yıllar.. Var olmak için, yaşamak için, bir konut sahibi olmak için mücadele ederken yaşamın her haliyle karşılaştık. İçimiz ağladı, gözyaşını içimize akıttık… Yaşamın maddi koşulları ağırdı. Paran varsa hayat vardı. Umutsuz şarkılarla yürüdük, betonlaşmış dünyaya küstük. Türkülerle yaşadık.
Doğaçlama satırlar:
// Hayat bir şarkıdır/ Sen yanımda ol bir tanem/ Ağlasam da/ Gülsem de/ Yaşamın zor günlerinde/ Kalbimde ol/  Her zaman yanımda ol bir tanem//
                        Selahattin Demiraco
Güneşli güzel günlerin hayaliyle umutla yaşadık. Evde huzur, işyerinde saygı... Yaşamda ekmek kavgasının mücadelesini veren halkın arasında muhabbet ettik. Ve bir gün şiirin gücünü, efkârını fark ettik. Mısralarla arkadaş olduk. Yalnızlığımızın türküsünde yaşadık… "Çocukluğumuz yurdumuzdur" diyenleri sevdik. Ağaçları, kır çiçeklerini, esprili insanları sevdik. TRT Name'den şarkılar dinledik. Gerçek dostların olduğu ortamlarda yaşamın mutluluk rüzgârını sevdik.
İnsanoğlunun uzun hikâyesinde yaşamın efkârında demlendik. Sevgiye sevdalandık, saygıya inandık.
//Güne gülümseyerek başla/
/Kederler de ağlarsın.../
/Günler kırık dal gibi geçiyor/
/Eski şarkılar arkadaşımız bizim/
/Güne gülümseyerek başla/
/Kederler de ağlarsın//
                      Selahattin Demiraco