Galiba Türk tarihinin en önemli cinayetini yasadi Türkiye Cumhuriyeti devleti, ülkesi, ulusu, toplumu vesairesi...
Aylardir onu konustu.
Simdi de haftalardir bir katil zanlisini konusmakta.
Sanki bu ülke, bu toplum, kirmizi isikta islenmis bir Abdi Ipekçi cinayeti yasamamis.
Bu toplum, Sivas'ta bir otel odasina tikilarak diri diri yakilan insanlari bile bu kadar konusmadi.
1993'ün 2 Temmuz'unda olay gerçeklesti. Bir iki gün konusu edildi ve kapandi.
Ondan sonra da bazi acitasyonlari diri tutabilmek adina, sirf "medyacilik oyunu" adina, her yil gündeme getirildi.
Ama o ulusal bir sorundu.
Ulusun önde gelen yazarlari, türkücüleri, ozanlari, aydinlari, sanatçilari ugramisti bu baskina. Onlar gasp edilmisti, onlar yakilmis, dumanda bogulmus, onlar ölmüstü, öldürülmüstü...
Yani, sanki bu ülkede Ugur Mumcu'nun ölümü çok daha mi basitti?
Ahmet Taner Kislali kaç gün konusuldu?
Iki kizim iki evlâdim var. Babayim. Bilirim. Isin orasinda degilim. O babanin yüregi yanmaz mi, o ana dünyada en sevdigi varligi hunharca bir eylem sonucu yitirmistir. Bunu anlamayacak ne var. Ama her gün ölümler yasamiyor muyuz? Her gün haber kusaklarinda birbirinden aci, birbirinden beter öldürülmeler, ölümler çikmiyor mu karsimiza? Öz evlâdini öldürenler... Özbeöz anasi, babasi tarafindan öldürülen nice kizli erkekli çocuklar, özbeöz anasini babasini canice katleden nice evlâtlar, torunlar önümüzden resmî geçit yapmiyor mu?
O acili aileye, Süreyya Karabulut'a ve esine hiç bir sözümüz yok. Tabi ki çok büyük aci içindedirler. Ama sirf, "simdi moda budur!" zihniyetiyle, indir Münevver, kaldir Cem Gariboglu, indir Süreyya Karabulut, kaldir Hayyam Gariboglu, bilmem ne Gariboglu...
"Neden sana uzun uzun sayfalar doldurayim?
Yetmez mi iki satir?
Bir, seni seviyorum
Iki, daima beni animsa!"
Bir cinayet islenmis iste. Bunu arastirmasi, açiga çikarmasi gerekenler var.
Çok açik söylüyorum: Ben o zanli delikanlinin nerede saklandigini inanin kisisel olarak hiç merak etmiyorum. Ya da ediyorum veya etmiyorum. Benim sorunum. Sonuçta onu birileri saklamistir. Saklayanlarin bilinmesi, ögrenilmesi kesinlikle gereklidir. Ama bunu bana, illaki bana anlatmalari gerekmiyor ki. Gitsinler yasal gereklilikleri, adlî gereklilikleri yerine getirsinler, bana anlatmasinlar. Biz ülke insani olarak, Türkiye Cumhuriyeti devleti halki olarak sonucu görelim. Nasil olsa sonunda önümüze bir garabet çikmayacak mi!
Tamam, alti ay kadar bu kisiyi birileri saklamistir, yataklik yapmistir, suçluyu gizlemis, korumustur. Yasalar huzurunda tabi ki suçtur. Ama bunu her saat basi tefrika etmenin, bana bunu illa ki anlatmaya çabalamanin, benim bunu illa ki dinlememi saglamaya, illaki bana dinletmeye çabalamanin bir geregi yoktur be iki gözüm. Herkes isini yapsin yahu.
Filanca dogum yapacak. Nasil yapacak? Küvette mi yapacak? Dogum biçimini bilmem kimler çekecekmis, o ani satin alacakmis... Sonra?
Bana ne be! Hangi onursuza, hangi issiz güçsüze, hangi soytariya gerekliyse gidin ona anlatin.
Pardon, konu bir anda degisti.
Ama hep böyle olmadi mi? Hep amaci asirmadik mi? Hep magazine dönüstürmedik mi?
Gencecik bir kiz, hunharca katledilmistir, tamam. Çok acili bir aile kalmistir geride, tamam.
Hattâ, katil zanlisinin da bir ailesi vardir. Durumlarina acirsiniz, acimazsiniz, sizin bileceginiz bisey. Ama sonuçta o insanlar da simdi göbek atmiyorlar, oh oh faslinda degiller.
Kisaca... Özetle... Yeter. Herkes isini yapsin. Aydinlatsinlar.
Bize biraz da Türkiye'den haberler gerekli.
Silivri'deki suçsuz günahsiz, tertemiz yürekli, bu ülkenin aydinligini üstlenen, bu ülkenin demokrasisi için iki çift söz ettigi için nahak yere orada tutulan insanlar yok mu yahu?
Onlarin aileleri, Süreyya karabulut'tan, Nida Gariboglu'dan daha mi endisesizler?
Yapmayin gözünüzü seveyim.
Vur dendiyse…
Bu Habere Henüz Yorum Yapılmadı. İlk Sen Ol