ELLERIM YÜZÜMÜ KORUYAMADI

El vaaar, el var.
Yüz vaar , yüz var.
Hangi el, yüzü koruyabilir?
Hangi yüz, ele muhtaçtir? Ele gereksinim duyar?
El, elin yüzünü dert edinir mi?
Öncelikle, her yüz kendinden sorumlu degil mi?
Ona ne kusku!
Yüzün karizmasini korumak, elden önce beynin inisiyatifine girmez mi?
Öz beyin, o yüzü korumakla yükümlüyken.
Asli görevini savsaklarsa.
Kimin olur sorumluluk, kimin olur suç?
Ele bile söz geçirmesi gereken beyinken.
Beyin sendel sepetse eger!
El ne yapsin?
Beyin, aslî sorumlulugunu yerine getirmiyorsa.
Ele ne?
Ve, günün birinde böylesi bir girdaba kapilivermek.
Yasam bu. Yerden yere çaliyor cani.
Yasam bu. Acimasiz çogunluk!
Öyleyse, kime düser sorumluluk?
Bir gün.

"Hedefime kör tay gibi kosarken
Bir zamandir sendel sepet yasarken
Kaldirima burnu üstü düserken
Ellerim yüzümü koruyamadi

Her yüze güleni dost biliyorduk
Helal bulup helalina yiyorduk
Lekesiz bir yüzümüz var diyorduk
Ellerim yüzümü koruyamadi

Sah damarim raki ile dürtüldü
Gözbebegim perdelenip örtüldü
Gafil düstüm ondan burnum sürtüldü
Ellerim yüzümü koruyamadi

Hiç kuskusuz beni onlar yiktilar
Ayagimdan bile aptal çiktilar
Burnum kirilirken seyre baktilar
Ellerim yüzümü koruyamadi

Zavalli ellerim ahmak ellerim
On parmagi çelik çomak ellerim
Ugursuz seytana yamak elerim
Ellerim yüzümü koruyamadi
Serseri ellerim kahpe ellerim
Iki yanda süslük sahte ellerim
Suçlu gerekirse iste ellerim
Ellerim yüzümü koruyamadi."