EKMEK III

Geçtigimiz sayida pide ekmeginden bahsettiK. pide ekmeklerinde yörelere göre, yerel isimleri vardir. Pide ekmeklerin pisiriliken, üzerlerine konan yiyeceklere görede isim aldiklarini biliyoruz. uymali pide veya kasarli pide vs. gibi.
Tayin Ekmek (Asker ekmegi); 95-88 randimanli unlardan yapilan, kepek, vitamin bakimindan hayli zengin bir ekmek çesididir. Adindanda anlasildigi üzere, askerler için özel olarak yapilmaktadir.
Tepsi Ekmegi ; Evlerde hazirlanir, hamuru tepsi içinde firinda piser. Agirligi bir kilodan dört, bes ve hatta bazi yerel birimlerde on, oniki kiloya kadar degisebilir. Evde iyi mayalanip kabartilir, hafif ateste agir agir pisirilir. Tepsi ekmekleri çok piskin ve lezzetlidir. Bazi yerlerde hamuru mayalamadan, firinlara koyarak pisirilirler. Bu tip yapilan olaya "hamursuz " denmektedir.
Yufka Ekmegi; Hamur oklava ile açilir, sonra hafif kubbeli sac üzerinde(sac kizgin) pisirilir. Orta ve Dogu Anadolu'da "kis ekmegi" sayilan yufka ekmegi, bir kaç aylik ihtiyaci karsilayacak kadar çok yapilir, raflara birbirinin üzerine gelmek sarti ile dizilerek saklanir.
Çok gevrek, ince oldugu için yenecegi zaman üzerine su serpilerek yumusatilir. Yufka ekmekleri mayasiz ve mayali olarak yapilmaktadir. Bu ekmegi pisirmek çok zordur. Yakmadan iyice pisirmek gereklidir. Zira uzun zaman saklanmasi icap ederse diye düsünülür.
Peksimet (Galeta) Ekmegi Uzun zaman dayanabilmesi için, çok az su ile yapilan, kuru ekmeklerdir. Pek küçük boyda yapilmaktadir. Savas siralarinda askerlere verilir. Seferi ve piknik de yenmekle beraber. Diyet de de kullanilmaktadir.
Medeniyetin besigi Avrasya'da bunlarin haricinde bir çok ekmek çesitleri vardir. Havuç katilarak yapilan "Havuçlu Ekmek" - Nohutlu ekmek - Bazlama Ekmegi gibi bir çok çesitleri bulunmaktadir.
Simdilerde bunlarin bazi çesitleri yapilmamaktadir. Modern Firinlar sayesinde çok temiz ve kaliteli ekmek yapilmaktadir.
Yarinki sayinizda sizlere merak ettiginiz, ekmek fiatlari nasil ayarlaniyor, ile "Ekmek Agaci"ndan bahsedecegim. Simdilik bir siir ile veda ediyorum. Hosçakalin..
Devam edecek...


ALIN TERIMI

Bugday çecine dalan,
Babamin tozlu ellerinde,
Taze pisirilen köy ekmeginin,
Kokusunda bulurum buharlasirken.

Ilkbahar çiçeklerinin yükselen kokularini,
Memleketimin yüce daglarinin dorugunda bulurum,
Yeni düsmüs çig gibi damla, damla.
Köy ögretmenin sirtindaki yükün,
Agirlinda bulurum dirhem, dirhem.

Imece yapan köy halkinin,
Yanik türkülerinde bulurum o hakki.
Bag bozumunda, tarhana yaziminda,
Pekmez kaynayan kazanda,
Ikram için pisen, ayvanin sicagindaki,
Dilimin tadinin eksisinde bulurum.

Ekmek içi sogan ile çökelek yerken,
Günes sicagini hortlattigi zamanda,
Alnimdan ve sirtimdan süzülen,
Hak suyunun damlalariyla övünürüm.

Ey alin terim;
Benim ulu dagim olarak görünürsün.
Terlemeden kazanan mücrim,
Senin yüce degerini, ne bilsin.
"DERIN IZLER"


mustafaermis@gazetetrakya.com