DUYGU KARMASASI

Düsle gerçegi sezemedigi olur insanin zaman zaman.

Hayalle gerçegi sik sik karistirir.

Bazi asklar vardir, kendiliginden baslar.

Taraflar farkina vardiginda ask denen gizemli tinsellik hayli yol kat etmistir sinsi rutininde.

Birileri hayiflanir kendi kendine:

 

"Seni nasil sevdigimi biliyorsun aslinda

Sana asik olmak varmis ömrümün bu faslinda

Dudaklarin reddetse de gözlerin isil isil

Sana asik olmak varmis ömrümün bu faslinda!"

 

Aslinda yasananin bir bakima duygu karmasasi oldugu biçimler de vardir.

Nasildir?

Karar veremez ya hani insan…

Bir sarkida geçer hani:

"Saçlarima ak düstü

Sana ad bulamadim!" der.

Sonra da ekler:

"Bu sevdanin diline

Bir lügat bulamadim!"

Zor anlardir, zor duygulardir.

Iste, bazen böylesi durumlarda yasanan gerçekten tam bir duygu karmasasidir.

Nedir?

 

"Bulutlarin arasinda yilgin bir günes gördüm

Bir es

Bana yönelen

Çilgin mi

Bilmiyorum

Belki de bir sevgili

Belki bir kardes gördüm

Asik mi

Bilmiyorum

Umutlarin arasinda gizli bir sevgi gördüm

Bir yergi

Ezgili mi

Sözlü mü

Bilmiyorum

 

Gökle yer arasinda uzun bir çizgi gördüm

Ufuk mu

Bilmiyorum

 

Kalbime sizan isik ne günde var ne ayda

Bir sevda

Basladi mi

Bitti mi

Bilmiyorum

Kulaklarima çalan dalga dalga bir seda

Sonsuz mu

Bilmiyorum."