Bir gün herkese gerekli olabilir'lerdendir gerçek dostluk olgusu.
Dostluk deyip geçmemek gerekir.
Dostluksuzluk agrilidir, sancilidir.
Dost deyip geçmemek gerekir.
Dostsuzluk basli basina yaradir.
Iyi günde herkes dost görünür de…
Zora düstügün gün anlasilir ak koyun kara koyun.
Onun için, dostu iyi günde sinamali. Gerekirse iyi günde dostu zorda birakici devinimler göstermeli.
Iyi günde zora kosmali dostu ki…
Zor günde tepkisinin ne olabilecegini kestirebilmeli.
Dost dedigin, yasamsal bir ilaç gibidir.
Dostluk dedigin, en zor sirada kullanabilecegin merhemdir, haptir, suruptur, ilaçtir.
Emin olmadigin seyi zor gününde kullanmak risklidir.
Onun için, dostu rahat günde sinamali.
Çünkü: Bekâr gözüyle kadin, yorgun gözüyle at seçmek hiç te saglikli bir yöntem degildir.
Dostu ve dostlugu da sikistigimiz gün sinamaya, denemeye, kullanmaya kalkisirsak…
Hüsran söz konusu olur.
Hüsran'sa yikici olabilir.
Öyleyse:
"Dostlugu bir çiçek gibi
Koy kalbine
Süsle içinde en nadide yeri
Sevgiyle onar
Åzefkatle rahatlat
En karamsar en hüzünlü köseyi
Kaprisli ve çekingen
Duygulara güvenme
Nazli çiçek çabuk solar bilirsin
Kaktüs kanatir
Isirgan daglar
Yasarsan üzülürsün
Dostlugu nakis nakis
Vur gögsünün sol yanina
En sicak en içten renkleri kullan
Ali moru serini
Sepele aralara
Kaynastir sariya kizila
Birakma kendi haline
Renkler solar bakarsin
Geri getirmek zor olur
Dostlugu isle oya oya
Ama güvenme sakin
Buluttaki turnaya
Salma kendi bildigine
Tutup sevemezsin
Sevilemezsin doya doya"
Bu Habere Henüz Yorum Yapılmadı. İlk Sen Ol