DEVRIMCI SAIR TEVFIK FIKRET

Cumartesi günü devrimci Türk sairi Tevfik Fikret'in ölümünün 81. yildönümü idi. 19 Agustos 1915 yilinda seker hastaligindan ölmüstü. Yasadigi dönemde ve toplumda sairdi, ögretmendi, gazeteciydi, yönlendiriciydi ve kisaca okuyanlara ruh ve hedef gösteren bir Düsünce Adami idi.
Onu, Mustafa Kemal çok okumustu Devrimci Ruh'u ondan almisti. Memleketin zaman zaman Alacakaranlik'a düstügü zamanlarda bizim de çok okudugumuz, gazetelerin siirlerini sayfalarina geçirdigi bir edebiyatçi idi. Çünkü, Tevfik Fikret siirlerinde devrimci bir ruhu, çagdas düsünceleri, ilerci fikirleri söyleyip yansitiyordu.
Tevfik Fikret cumhuriyeti yasamamis, Mustafa Kemal'i görmemis, fakat hep bunlari hayal etmis, hep bunlari görmek istemistir. Çanakkale Kahramani Mustafa Kemal'i görme istegiyle yanip tutusmustur. Ayni özlem, ayni istek Mustafa Kemal'de de vardi. O da Tevfik Fikret'i merak ediyordu. Çünkü Fikret akilci, Devrimci, gerçekçi, insaniyetçi, aydinlatmaci, söylemleri insan düsüncesini tutusturan bir sairdi. Türk Edebiyatina onun gibi bir sair henüz gelmis degildir. Örnegin, siirlerinde zaman zaman su alti çizilecek fikirleri söylüyor, düsünceleri, özlemleri dile getiriyordu ve diyordu ki "Daima önde, daima yukari".
Tevfik Fikret haksizliklara, yolsuzluklara, kanunsuzluklara,cehalete, miskinlige, tembellege, karanlaga açikça ve korkusuzca yumruk sallamis bir sairdi. Despotik Padisah Abdülhamit'e açikça kafa tutmus yürekli ve herseyden önce namuslu bir sairdi. Sözgelimi, "Haksizligin envaini (çedini) gördük, Bu mu kanun? / En gamli sefaletlere düstük. Bu mu devlet? / Devletse de, kanunsa da artik yeter olsun / Artik yeter olsun bu deni (alçak) zulmü cehalet."
Tevfik Fikret ayni siirin bir baska yerinde de zamanin yiyicilerine, hortumcularina, devleti soyanlara söyle der
"Bu harmanin sonu gelir, kapistirin giderayak../ Yarin bakarsiniz söner bugün çatirdayan ocak / Bugünkü mideler kavi (kuvvetli), bugünkü çorbalar sicak / Atistirin, tikistirin kapis kapis, çanak çanak.."
"Yiyin efendiler, yiyin, han-i pürneva (önünüzde duranlar) sizin / Doyunca, tiksirinca, çatlayincaya kadar yiyin."
Mustafa Kemal ve Devrimci Ruh tasiyanlar Tevfik Fikret bunlari söyledigi için onu sevmislerdir. Bir kusak onun, "kosan elbet varir.. / Hak belledigin bir yola yalniz gideceksin" sözleriyle yetismistir. Mesela Mustafa Kemal milli mücadeleye bir grup arkadasi ile çikmis, fakat is cumhuriyetin ilanina geldiginde yaninda kimse olmamistir. O da hak belledigi yola yalniz çikmistir ve ondan dolayi Tek Adam olmustur.
Her zaman geçerli olan su sözü Tevfik Fikret bir siirinde söylemistir "Bir gün yapacak fen su kara topragi altin / Her sey olacak Kudret-i irfanla (kültürün gücü ile) inandim."
Tevfik Fikret düsünceleriyle, fikir ve siirleri ile her zaman okunacak, okunmasi gerekecek bir sairdir. Onu okuyanlar mutlaka kendilerinde devrimci ve yenilikçi bir ruh bulacak, karanliklari aydinlatmak için kalkip bir mum yakma ihtiyacini duyacaklardir. Yeri gelmisken size geçen yil Orhan Karaevli'nin "TEVFIK FIKRET ve Halûk Gerçegi" adli kitabini önemle tavsiye ederim. Bir devrin kirlendigi zaman, temiz ve namuslu kalabilen bir sairin nasil bir kimse oldugunu okuyup anlayacaksiniz. Halûk, onun tek ve biricik ogludur. Ona da siir yazmis ve bu siirlerini HALUK'UN DEFTERI adli kitabinda toplamistir. Yazimi Fikret'in FERDA (YARIN) adli uzun siirinden bazi dizeler alarak bitirmek ve bu BÜYÜK sAiR'e rahmet dilemek istiyorum Tevfik Fikret bu siiri gençler için yazmis, gençlere sunmustur.
"Gelecek günler senin / Taptaze günler, aydinlik günler / Zaten ne var ne yok senin degil mi ki / Ey, umudun ak yüzü / Aynan karsinda bak iste/ Aydinlanmis bir gök, lekesiz, süt gibi / Titreyen kucagini açmis, seni bekler/ Haydi durma, davran / insanlarin gözü sende, ey tan yeri/ "
"Unutma oglum, bu yasadigin çag / simseklerin savkiyla mutlu bir çag / Her yildirimda bir gece silinir gider / Her yildirimda yok olur bir kusku / Açilir bir yücelme ufku / Çik çikabildigin kadar yukarlara / Yükselmeyen düsler, yavrum, ya yukari ya asagiya/ Yükselmeli, göklere degmeli anlin / Ama ne kadar yukarlar çiksa gene doymaz insan denen kus / Bugün artik durmak yok, ugras, didin, düsün, ara, bul, atil, bagir, durma, oglum durma kos / Dök bu topraga alin terini."
nazifkaracam@gazetetrakya.com