DEDIM

Herkesin bir sözü olacaktir, gerek yararda, gerek zararda.
Evet, sevginin de, öfkenin de bir durusu olmalidir kararda, karar noktasinda.
Duramazsa ya!
Der. Öyle de der, böyle de.
De. Durma, söyle.
Kapina gelene söyle, zilini çalana söyle, gönlünü burkana söyle.
Susma yeter ki.
Susmanin kerameti elbet vardir da.
Susmanin zamani, zamanlamasi önemlidir tabiî de.
Sen yine de.
Gel.
Söyle.
Korkma.
Çünkü

"Gönül yolu bazen izbeye sapar
Kapali mekânda bir virüs kapar
Içinde kalirsa alerji yapar
Aklindan her ne geçerse de dedim

Ruhun yine bir fesadi dinlerdir
Seni çarpan ya peri ya cinlerdir
Dikkatimi çekiyor da günlerdir
Küs durursun ya ben sana ne dedim

Bataktan bir gölet kurdun vehminde
Onun için çamur yüklü rahminde
Binbir cinnet tasiyorsun tahminde
Madem öyle her bir halti ye dedim

Bir zamanlar seni canan bilmistim
Davetine dogru yanlis gelmistim
Zaman zaman kuskulari silmistim
Tereddütsüz her arzuna he dedim

Oysa kapris kin ve öfke özünmüs
Sahtelikte tek göstergen sözünmüs
Kör olansa senin gönül gözünmüs
Göze girmek amma zormus be dedim

Söz altindir belki susmak yakut ta
Bir keramet var mi bilmem sükûtta
Ya gidersin ya kalirsin yahut ta
Üç sik vardir a, be ya da ce dedim

Uz deneyim kör rehbere sorulmaz
Zemberek bozuksa saat kurulmaz
Steplere çig düsmüsse durulmaz
Atim eskin topuk vurup de dedim"