DAYLER DAYLER VIRAN DAYLER

Eski ögrencim Zeynel Özlüyle Çinaralti kahvesindeyiz. Eski günleri konustuk. Babasi Hasan Özlü Selanik Isiklar köyünden mübadele muhaciri olarak Kirklareli'ne gelmisler. Agbisi Lopka Yalçin Özlü ile Çakir Muhammer Koçtürk'ü yillar önce halk oyunlarinda çok seyretmistim. Ögretmen Hüseyin Özübir onlarin ekibini çalistiriyordu. Bu iki arkadasim bir gece beni taksiyle yoldan alarak Çamlik tarafinda tokmaoglu denilen yerde bir kahveye götürdüler. Davulculari, zurnacilari çagirdilar. Çilingir sofrasini kurdular. Sarki söyleyip Rumeli halk oyunlarindan örnekler sundular... Iki saat orada eglendik... Roman agalarla sohbet ettik. Belediye seçimleri arifesindeydik...
Roman agalar onlara çok itibar etti. Karsilikli saygi sevgi vardi. Hala öyledir. Kimse kimseye tepeden bakmaz. Hor görmez. Arkadaslarla Orhan Gencebay'i ve Türk Sanat Müzigini dinler, Rumeli türkülerini çok severdik... Ayni Atatürk gibi... Bir kirmizi gülün ali var, bir dayler dayler viran dayler, Çanakkale, Yemen türküsü çalsin efkarlaniriz. Çakir gezmeyi aksamlari iki tek atmayi severiz...
Yüzümüz gülse kalbimiz aglardi.. Kahveci Çakir Muhammer Koçtürk'ün Is bankasinin karsisinda eski Ticaret bankasinin oldugu yerde güzel bir kahvesi vardi. Adi BEYAZ SARAY'di... Dede Fikret Özbayla ortak açmislar kahveyi. Yalçin Esiyok ta dün o günleri anlatti " Arkadaslarla okuldan çikinca Beyaz Saray'a takiliyorduk. Bilardo oynuyorduk. Tarih ögretmenimiz Suat Karabulutlar bir gün bize söyle dedi " Benim çiktigim kahveye bir daha gelmeyeceksiniz." bizde ondan sonra o kahveye gitmedik."
Bu kahveye Kirklarelisporlu futbolcular, üniversiteli gençler takiliyordu.. Süper topçu Yalçin Levent, Polat Çaglayan, Yasar Azirci, Refik Isikalp, Faruk Kusçu, Kasim Ulutas, Yalçin Gülbiten, rahmetli Kayhan Sancaktaroglu, avukatlardan Muaffak Ülgen, Elvent Yavuzer, Mehmet Çiler, Süleymen Turan. Cüneyt Akincioglu, Israil Magriso, Necmi Türkoglu... Bazi arkadaslarin isimlerini unutmus olabilirim. Onlardan özür dilerim.
1969-1973 yillariydi... 1972 Nisaninda yedeksubay olarak askere alindim. Ondan sonrada ögretmenlik yillarim basladi. Beyaz Saray kahve günlerimiz çok neseli geçerdi. Okey, kagit oyunlari, muhabbetli günler, geceler... Ikizler lokantasinda, Köfteci Sevkette, Eski Istanbul lokantasinda, Küçük Mustafada, Istasyondaki Basrinin büfesinde sohbet eder, içki içerdik... Efkar atardik... Aradan yillar geçti... Herkes ekmek kavgasinda kaybolup gitti...
1976-1985 Yillarinda ögretmenevi gibi çalisan eski Vali Konagi karsisindaki kahveyi de arkadasim Çakir Muhammer Koçtürk çalistirmisti. Babasi ve kardesi, arkadaslar sohbet eder, saatler geçerdi... Kahvede oturacak yer bulmak zordu... O günler güzel günlerdi... Memleket meseleleri ile ilgiliydik... Biraz fanatik yapimiz vardi... Aslinda insanligin ezilmesine karsiydik... Hümanistik...
1978 Sonbaharinda ev yapmaya kalkistim. Serbest piyasada pekçok insanla tanistim. Fanatik yanim kalmadi. Insancil yapim ayakta kaldi. Pekçok arkadasimdan Çakir dahil iyilik gördüm.
Türk milletine olan sevgimiz sonsuza kadar devam edecektir. Baska Türkiye yok arkadas... Terör ve siddet en büyük yanlistir. AB ülkeleri ve Amerika zengin ülkeler Atatürkçülüge karsidir. Neden dersiniz? 1. Dünya savasi sonunda emperyalist ülkeler Mondros ve Sevr antlasmalari ile Türkiye'yi isgal ettiler. Katliam yaptilar. Istiklal Savasi verdik. Resmi tarihin disinda yerel bir tarihimizde vardir. Bunu unutmayiniz. Yaslilarla konusunuz. O günleri çok yönlü arastiriniz. Atatürk'ün Nutuk kitabini okuyunuz. Kumandanlarin anilarina bakiniz. Emperyalizmi yenmis büyük bir halkin milletin torunlariyiz... Atatürk ve Türk Bayragi gönlümüzdeki sarkilardir...
SEVGILER...
selahattindemiraco@gazetetrakya.com