Bugün ayin 1'i.
Ocak ayinin yani.
Ocak ayi da yeni yilin birinci ayi, bilirsiniz.
Yani, 2010'un.
Bugün evdeyim.
Istanbul'da.
Dün'e göre bir farki var bugünün.
Dün elli dördüncü yasimin son günündeydim.
Bugün elli besinci yasimin ilk günündeyim.
Küsüyorum yillara.
Daha ne anladik ki yasamdan, dünyadan.
Soluma dönüyorum, sol omzumun basinda çocuklugum duruyor.
Sagima dönüyorum, sag omzumun basinda gençligim.
Çocukluk anilarim taptaze daha.
Hele gençlik günleri, gençlikte yasanmisliklar…
Dün gibi.
Yillarin acimasizligi ilk olarak canimi yakiyor ve sikiyor.
Birkaç yil sonra altmislik bir herif olacagim
Artik yillarin geçmesini istemiyorum.
Yil baslarini, yeni yil girislerini severdim bu yila kadar.
Her yeni yilda bir yenilenmislik, tazelenmislik, körpelenmislik bulurdum.
Taze umutlar beslerdim her yeni yilin baslangicinda.
Bu yilin ilk günündeyim ve…
Canim sikiliyor.
Korkuyorum yaslanmaktan
Erken ölmeyi de canim çekmiyor.
Ne yapacagiz bilmem.
Ölmek istemiyorum. Çok yasayayim istiyorum.
Iyi de…
Yaslanmak ta istemiyorum. Yani, ihtiyarlamamak, yani kiris burus olmamak.
Ya siz?
Yani…
Istahli olup çok yemek ama sismanlamamak.
Sirt üstü yatmak ama atletik olmak.
Çok yasamak ama ihtiyarlamamak, kirisip burusmamak…
Iyi de…
Bir siire baglayalim bunu. Tatliya baglayalim demek istiyorum. Yoksa, çikamayacagiz içinden.
"Yillari saymanin sirasi degil
Takvimleri yirtip at birer birer
Bu izler yillarin yarasi degil
Dogmadan damlayi zorladi keder
Günesin mor hüznü belenir suya
Çevirir yüzünü bir dolunaya
Biter mi bu yillar gün saya saya
Gün olur da hepsi topluca gider
Aci var yillari pesinden yeder
Sizi var ki ömrü perisan eder
Sevmek mi küsmek mi kararini ver
Bir kesit her seyi ediyor heder."
Bu Habere Henüz Yorum Yapılmadı. İlk Sen Ol