"Burada böylece oturuyorum ve herkesin hesabini çikariyorum!" dedi, sevdigim, deger verdigim bir çocukluk arkadasim.
Son seçimlerde adaydi.
Kazanmaya kesin gözüyle bakiyordu.
Olmayacak sey degildi aslinda ama…
Toplumun bir takim kriterleri vardi.
Nelerdi bunlar?
Kisisel haklar ve çikarlar.
Toplumsal ve kitlesel haklar ve çikarlar.
Hirslar…
Kisiler veya toplum, haklidir veya haksizdir.
Ama bu bir gerçektir ve kaçinilmazdir.
Kapilar, dost gönüllere daim açik.
Sen, sana farkli bak.
Farki fark edeceksin.
Yoksa…
"Iç kurdu girdimi öze, kemirirmis, bitirirmis."
Sevgisizlik yaylasinda salinip kalmak ve çirkinlikler zulasinda alinip kalmak var.
Insan yasami bir dag yoluna benzer.
Iner, çikar, uçurumlarin kenarindan geçer.
Hep tek basina asamazsin o yolu.
Birileri elini uzatirsa sana, daha kolay ve çabuk asarsin.
Her sözün bir gücü vardir.
Bir söz ancak gününde ve aninda söylenirse etkili olur.
Gününde ve aninda edilmemis bir söz katilasir kalir.
Atilmaz bir yük gibi gelir oturur insanin yüregine.
Dünyada hiçbir zafer, bir ananin gözünde çocugunun yerini tutamaz.
Hangi anaya istersen sor.
Ve zamani tüketiyoruz elimizde olmadan.
Zamanin ayarini tutamadan, hükmedemeden.
Oturup içsel hesaplar yapmak…
Ama hep baskalarini suçlamadan.
Yer yüzünde iyi olan ne varsa, "ben yaptim".
Kötüye dair ne varsa, "ben yapmadim, o yapti".
Mantik demezler buna.
Mantiksizlik derler.
Çevrendekiler bu martavali bir kere yer, iki kere yer…
Mum söndügü zaman, bilinmez, kim, ne der!
Iyilik, daglarda, yollarda, karanliklarda, izbelerde yasamaz.
Insan, rastlantiyla karsilasmaz iyilikle.
Ancak bir baska insandan ögrenir, bir baska insanda bulur iyiligi.
Mutluluk, yaz yagmuruna benzemez. Umulmadik anda, birden bire bosanmaz insanin tepesinden.
Azar azar gelir.
Insanin, hayata ve çevreye karsi tutumu, bakisi, davranislari getirir mutlulugu.Azar azar, birike
birike.Yasam bu. Bir ömür boyu. Ve bu yol yürünecek, sonuna dek. En sonunda ölçülecek. Topu topu. Bir umut boyu.
Bu Habere Henüz Yorum Yapılmadı. İlk Sen Ol