Pes pese, art arda, amansiz araliksiz…
Çok acilar yasiyoruz.
Biri bitmeden, birinin etkisi gitmeden bir yenisi bastiriyor.
Hemen su son zamanlara bakiverince…
Hava durumu raporu gibi kaniksadigimiz… Askerligini, vatan görevini yapmak için yurdun Güneydogusuna kosup giden genç insanlarin serî ölümlerini pek önemsemez olduk nerdeyse.
Kaniksadik.
Kahretsin ki kaniksadik.
Lanet olsun ki kaniksadik artik.
Evlâdi ölen ailelere soralim bir de…
Neyse, geçelim o paragrafi.
Mardin'in Bilge köyü dedik.
Kirk dört insan bir anda, birkaç dakika içinde öldürüldü.
Kim öldürdü?
Akrabalari. Bizzat kan bagi durumunda olduklari birileri tarafindan.
Öz be öz akrabasini, yegenini, teyzesini öldüren bir zihniyetle ayni potanin içinde kavrulmak ne kadar ürpertici bir durumdur!
O insanlarin genel seçimlerde oy kullandigi bir ülkenin vatandasi olmak ne kadar büyük bir talihsizliktir!
Ölenlerden geri kalan çocuklar, 12 haziran günü karne aldilar. Analarinin babalarinin mezarlarina gidip karnelerini mezar topraklarinin üstüne koydular.
Oradan Adana'ya…
Iyice öz anasini babasini, iyice öz kardesini, öz be öz yegenlerini öldüren bir zihniyet.
Öldürülen çocuklarin babasi, karne günü okula gitti ve çocuklarinin karnesini aldi. Karne, ögretmen tarafindan eline tutusturuldugunda…
Karneyi yüzüne basip hüngür hüngür aglamaya daldi adamcagiz.
Ayni kültürün adami.
Bir baska yanda bir genç kiz, lise ögrencisi…
Ayni okulda bir sevgili edinmis.
Ne olduysa olmus, ne geçtiyse geçmis aralarinda.
O yapmis veya yapmamis ama…
Güzeller güzeli…
Masum ve akli basinda bir adam.
Bagri yanik, acili mi acili, kahirli mi kahirli…
Kizinin okuluna gitti Cuma günü ve evladinin karnesini aldi.
Kizinin, basarili notlarla bezeli karnesini kameraya gösterdi ve…
"Kizim çok basariliydi!" dedi.
Kim anlatabilir bu aciyi?
Kim anlayabilir, evlâdi bu denli hunharca katledilen bir babadan baska?
Sorunlarimizin, toplumsal kahirlarimizin, sosyal çikmazlarimizin temeline inmiyoruz.
Niyetimiz de yok.
Nasil olsa bilmem kaç yilda bir seçim yapiyoruz.
Nasil olsa bu geri birakilmis, bu egitimsiz, bu detaysiz toplumun oylarinin çogunlugunu alip ülkeyi yönetim hakkini eline geçiren birileri çikiyor.
Dün Demirel'di, Özal'di, Çiller'di… Bugün bilmem kim… Yarin da bilmem kim olacak ama mutlaka olacak.
Bizler yine, bin bir endise, bin bir stres, bin bir güvensizlik ve bin bir aci bekleyislerin sultasinda…
Vatandaslikçilik oyununu sürdürecegiz.
Acilarimizi bitirmeye kendi gücümüz yetmiyor.
Yetki verdigimiz birilerinin de bu acilari bitirmeye zerre kadar niyeti yok.
Onlar, cukkalariinin ve kisisel çikarlarinin sür git idamesine bakiyorlar.
Ve biz…
Rahatsiziz, huzursuzuz…
Pes pese acilar yasiyoruz.
Endiseliyiz.
Bu Habere Henüz Yorum Yapılmadı. İlk Sen Ol