Igreti gaz lambalarinin önünde ders çalisirdik. Gaz bittiginde ise mum isiginda..
Anamin yere serdigi peskir üzerinde yerdik yemegimizi. Ayakkabilarimiza pençe üzerine pençe yaptirirdi babam.
Giysilerimize yama üzerine yama eklenirdi. Bahçelerimizde igreti tuvaletler vardi.
Yikanirken çok ama çok üsürdük. Hava kararmadan eve dönersek ceza yerdik.
Bedenimizde olusan yaralardan, agriyan dislerimizden tek sorumlu bizdik. Kerpetenle çekerlerdi süt dislerimizi.
Kapi çalmadan girerdik komsu ve akraba evlerine. Can olurdu bayramlarda bizi görünce büyüklerimiz. Iki tas koyarak kale yapar, kiyasiya top oynardik. Takima alinmayanlarda travma olusmazdi.
Okul saati bittiginde babamizin is yerine kosa kosa gider, yardim ederdik. Üniversite sinavlarini kazandigimiz halde kaprisler yüzünden bekletilirdik.
Aci bir gerçekti ama hiçbirimiz hiperaktivite nedeniyle psikolog veya pedagoklara gitmemistik.
Üzüntülerimiz oldugu kadar görevlerimizin de ne oldugunu biliyorduk.
Bu Habere Henüz Yorum Yapılmadı. İlk Sen Ol