ÇOBAN KIZI

Orfeus'tan söz ediyor Karaçam. Sabahlari gazetede oturup söylesiyoruz. Bu rutini aksatmamaya çalisiyoruz. Bu sabahlar, safi çay kahve söylesisi gibi görünen bu etkinlik, aradan geçecek yillarin ardindan burnumuzda tüten bir tarihsel ani olacak.
Evet. Kirklareli'de yirmi, otuz, kirk yil önceleri anlatiyor yazilarinda usta kalem Karaçam. O yasamis. Yasamisligini yaziyor tabi.
Düsünüyoruz, soruyoruz kendi kendimize Peki, günümüzde çobanlar kaval çaliyor mu?
On yaslarinda baglama çalmaya baslamistim. Benden sonra bizim köyde baglama çalan çikmadi. Bay Budak bu satirlari okursa alinmasin. Çünkü o Istanbul'da büyüdü. Yine de Terzidere bazinda algiliyorsa kendini, onun hakkini teslim ederim.
Konumuz kavaldi. Biz o seslerle büyüdük. Serif Ali namiyla anilirdi Ali Gökdemir. Çocuklugumuzdaki dügünleri kizlarin dariyeleri esliginde onun kavali savardi. Ne güzel! Çalgiciya para verilmez. Çal Serif Ali çal. Serif Ali'yin bütün kazanci, yanindaki dariye çalan, çevresinde dolanan, önünde oynayan kizlar.
On yil oldu Serif Ali öleli. Kaval onun nefes alisini uzatmadi ne hikmetse. Ama, anilarda yasiyor iste.
Dervis Mustafa namiyla anilan Mustafa Derya da çalar. Ben yetisemedim onun delikanlilik devresine. Bir zaman çobanlik, su, bu. Almanya'ya gitmisti. Oradan emekli oldu. Su an Çorlu-Saglik Mahallede yasamakta. Kavalini bilmem çalar mi kendi kendine de olsa.
Tatlipinar'da bir aga var. Adi aklimda degil. Balkan kolu insanlari onun adini hemen bilecekler. Galiba günümüzde Kofçaz tarafinin en iyi kaval çalanidir. Yolum düstügünde Tatlipinar'a, dinliyorum.
Tanimiyoruz tabi köyleri, köylüleri. Birbirimizi pek tanimaz, aramaz, sormaz olduk. Ondan. Çünkü artik bizi egleyen, zamanimizi alip götüren televizyonlarimiz var. Onlar yetip artiyor. Her ne kadar aliklastiysak ta karsilarinda.
Bu yazida adini geçirebilecegim günümüz Orfeus'lari ancak bu kadar. Bilmediklerim, duymadiklarim eger bir yerlerden ses verirlerse onlarin da adlarini duyurmak hem boynumuzun borcu olur, hem insanligimizin.
"Aksamlari sessiz olur daglar-Bir kaval sesi hazin hazin yükselir
Ay vurur dogaya piril piril-Çobankizinin sesi gelir
Karabasin havlamasi karagözün melemesi-Ortaligi bir senlik alir
Bir de çobanin yanik kavali-Çobankizi donakalir
Isler biter herkes uykuya çekilir-Gün çoktan bitmistir o zaman
Bir çift gönül kalakalir ortada-Çobankizinin hali yaman
Pencereden bakar bakar ovaya-Ay piril piril yükselir
Yok mu çobanin yanik kavali-Çobankizinin sinesi delinir
Aksamlari serin eser rüzgâr-Saçlari dalgalanir usul usul
Kaçmali gitmeli ovaya diye düsünür-Çobankizi ama nasil
Dalar dalar imgelere-Kulaklarinda koyun kuzu melemeleri
Bir yol der-Çobankizi neylemeli
Gece kusu ansizin öter-Ürperir ürker aniden
Sonra güler korkusuna-Çobankizi düse dalar yeniden
Karar verip pencereden usulca siyrilir-Yolun bir yani diken bir yani güldür
Kosmak gelir içinden ovalara-Çobankizi hürdür
Sessizlik korkutur onu-Köpekler havlar çakallar ulur
Sonunda coskun bir sevgiyle-Çobankizi çobanini bulur
Evren durur doga durur bir zaman-Gönüller çirpinir ayni hazla
Bilmez ki bu mutluluk-Çobankizina fazla
Unuturlar çevreyi-Sevinirler sevilirler sevisirler
Ay isigi canlidir-Çobankizini görüverirler
Namlular dogrulur mutluluga-Sevda asiklara çok görülür
Sonunda çoban da -Çobankizi da ölür
Sürü üzgün kaval üzgün ova üzgün-Üzülür daglar taslar
Elde degil ol beldede-Çobankizina agit baslar
Ay dogar ay batar her gece-Haber yalan sanilir
Unutulmaz bu öykü yillar yili-Çobankizi ile çoban anilir
Buralarda böyle bir öykü dirilir-Çobankizinin gönlü çobanin askiyla delinir
En yanik türkü burada-Çobankizi diye bilinir."
Kaval çalan çoban o muydu dersin sayin Karaçam, sayin Demiraco? Son temsilci miydi o? Ne dersin sayin Esiyok?