Dünya bu iste. Ne zaman kimlerle bulusup bir seyleri paylasacaginiz hiç belli olmaz.
Bir yazar dostum var. Adi Hülya Tozlu. Altinoluk’ta tanistik kendisiyle.. Istanbul’dan gelip o da aramiza karisti. Birlikte bazi etkinliklerde bulunduk. Mütevazi, içli ve duygusal bir hanimefendi. Sik sik görüsüyoruz.
Ton balikli yesil salatayi çok sever. Hele hele gerçek dost olduguna inanirsa baglanir, doyumsuz sohbetlere girer. Beni de böyle algilamis olacak ki dostlugumuz birkaç yildir güzellikler içinde sürüp gidiyor.
Hülya Tozlu 1966’li yillarda lise ögrenimini Lüleburgaz’da yapmis. Bakiniz ne diyor: Babamin emeklilik planlari eger Istanbul olmasaydi kopamazdim o sirinliklerden. Bu ne demek?. Sizler de anlarsiniz ki Hülya hanimin içinde yillar öncesinden duydugu bir Trakya sevgisi var.
Beni asil duygulandiran su oldu. Trakya yurdumuzun gerçekten Avrupasi.. Avrupa’li zihniyete sahip insanlarin bölgesi, diyor. Hem de gurur duyarak.. Ve de en önemlisi ne biliyor musunuz?.. Bakiniz su güzel cümleye.. Trakyali Kirklareli’li güzel insanlar. Hepinizi çok seviyorum.
Hülya Tozlu’nun yayinlanmis eserleri var. Hatta bir tanesi yolda. Seviyorum onu. Sanatçi kisiligi ile de saygi duyuyorum ona..
Ne istiyorum biliyor musunuz?.. Su yeni kurulan KIRKSEDER VAR YA.. Hani onlarin misafiri olup hep birlikte bir söylesi gecesi yapsak. Ve de Kirklareli’ne asik bir sanatçiyi yillar sonra Kirklareli’ne tasisak..
Bu Kirklareli için bir gurur olmaz mi?.
Bu Habere Henüz Yorum Yapılmadı. İlk Sen Ol