BIR ORTA

Ortasini bulamadigimiz nice olgular yasariz günlük yasamimizda.
Çok zaman konusmanin kantarini kaçiririz da. Susmanin kararini bulamayiz bazen de.
Sevmenin derecesini yakalayamadigimiz da olur.
Sevgisizlik girdabina kapilip bogulusumuz da.
Küsmenin kiskacindan kurtulamayisimiz hele. Küskünlüklerimiz pek bir meshurdur. Çok çabuk ve pek kolay selam keseriz.
Vur deyince öldürmek insana has bir hastalik midir?
Giriskenliklerimiz vardir zaman zaman.
Ya çekingenliklerimiz.
Giriskenlikle elde edebildigimiz bazi degerlerimizi ve basarilarimizi, çekingenlikle nasil da yitiririz.
Bazen kendimizi göstermek için onca çaba harcariz da.
Bazen ortalikta görünmeyiz en gerekli anlarda bile.
Yasimiz kaç olursa olsun, ortasini bulamadigimiz nice olaylar, nice davranislar sergileriz.
Ummadik anda cesaret örneklemeleri yapariz da.
Gerekli ama çok gerekli bazi anlarda bir cesaretsizlik hem de gereksiz bir çekingenlik, bir ürkeklik, bir yüreksizlik gösteririz.
Pismanliklarimizin kaynagi, kantarin topuzunu gerektigi biçimde ayarlayamamaktan kaynaklanmaz mi?
Ortasini yakalayabilmek hüner.
Bunu basarabilmek insani mutlu, huzurlu eder.
Yani. Demek istiyorum ki

"Ne göze batsin varlik dedigin
Ne gözden çiksin isterim
Ne kimseye dil dökeyim
Ne kendimi üzeyim
Bir ortasi olsa gerek yasamanin

Ne yadda yabanda dost arayayim
Ne kendimi yorayim
Ne kurda kusa dert yanayim
Ne olmazi sorayim
Bir ortasi olsa gerek yasamanin

Bir ortasi olsa gerek
Bu evrende yasamanin
Bir kolayi olsa gerek
Bunca yükü tasimanin

Ya kolay diye bir sey yok
Ya var da ben bulamadim
Ya herkes benim gibi mutsuz
Ya ben mutlu olamadim
Ortasini bulamadim