Manolya da bir çiçekti…
Karanfil de.
Bir de bakiyorsun, gelin dili de, kaktüs te.
Ve aslan agzi da, gelincik te.
Gelincik çiçegine nünü deriz bizim köyde.
Birinci "ü" uzatilarak söylenir. Yani, kesintisiz "nünü".
Çiçekten çiçegi ne kadar fark vardir bilemem.
Kimi kaldirim çiçegi…
Kimi saksi çiçegi…
Kimi vazoda…
Kimi bahçede.
Iste biricigim…
Sen de…
"Bir çiçek büyüttüm yüregimde
Solmayasiya
Dünya döndükçe
Gözlerinde isil isil bir aydinlik
Gecelerce
Günes söndükçe
Bir sarki biliyorum upuzun
Söyleyecegim
Dilim döndükçe
Bir ömür var önümde
Sürecek
Sevdikçe."
Ey sevgili!
Sözüm sana.
Anlasana!
"Bir çiçektin mevsimlerce sevilen
Faslin geçti seni dermek bosuna
Bahar boyu deste deste derilen
Güz kapida yaz beklemek bosuna
Her çiçegin devrindedir devrani
Zemheride dövemezsin harmani
Kural böyle bozamazsin fermani
Dalgalara kulaç atmak bosuna
Yarar umma serseriden deliden
Himmet bekle evliyadan velîden
Elâ gözdür bir yigide gel eden
Yel esmezse tül irgamak bosuna
Bosa ömür koruk üzüm gibidir
Bu yaklasan ömrümüzün dibidir
Berrak gönül bugün bile sabidir
Sil gözünü bu aglamak bosuna"
Bu Habere Henüz Yorum Yapılmadı. İlk Sen Ol