BIR AKILSIZDAN BIR DE VEFASIZDAN KORKARIM

Erenler, ermisler öyle söylemisler ve demisler ki, "Bir Akilsizdan bir de Vefasizdan korkar, Tanri'ya siginirim. "Bir kitaplik sözü bir cümlede ifade etmisler. Bazan sözün sultani, sultanlarin sözü olmuyor. Siradan insanlar da güzel, felsefesi bol sözler söyleyebiliyorlar.
"AKILSIZ BASIN CEZASINI AYAKLAR ÇEKER" diyen atalarimiz bos lâf etmemislerdir. Onlarin "AKILSIZ BAS" dedikleri gelismemis bir zekadir. Zekanin gelismesi elbet kendiliginden olmaz. Insanin zekasini gelistirmesi için okumasi, yazmasi, tecrübesi, gezip görmesi, dinledigini iyi algilamasi gerekir. Ileri ülke insani bunu yapandir.
AKILSIZ ve VEFASIZ her yerde ve her zaman da görülmüstür. Aziz Nesin bizim toplum için yüzde 60 aptal dedigi zaman kiyametler kopmustu. Sonra sonra bazi kimseler Aziz Nesin'in rakami küçük tuttugunu, bunlarin daha fazla oldugunu söylemeye baslamislardir.
Biz, Aziz Nesin gibi konusmayacagiz ama ileri ya da geri yoplumun her türünde Akilsiz ve Vefasiz Insan vardir diyecegiz. Gelecekte de olacaktir. Vefa sevgidir, Vefsizlik ise sevgisizliktir. Vefasizlik bir tavir meselesidir. Bu söz daha ziyade dost, arkadas ve sevgili iliskilerinde görülen durumdur. Arkadasligi, dostlugu unutmak, sevgiliyi birakip gitmek birer VEFASIZLIK örnegidir. Iyiliklerin de karsiliksiz kalmasi bir çesit gönülsüzlüktür, çikar üzerine kurulmus, dostluk ve arkadasliktir. Böylesi insani üzer ve incitir. Bizim toplumda bu çok yasanan bir durumdur.
Insanin biriyle dost, arkadas, sevgili olmasi zaman içersinde gelisen bir duygudur. Gerçek dostlar, gerçek arkadaslar akilsiz ve vefasiz degilseler, zaman içersinde size kardes gibi olurlar. Sevgiliniz ise, evlenmeye niyetiniz yoksa dost olarak kalir ya da esiniz olur. Fakat bunlarin Akilsizi da basiniza belâ olur. Bir zaman gelir ne dostlugu ne de arkadasligi tasinmaz olur, birakirsiniz. Bir yükten kurtulmus olursunuz ama olay hayatinizda aci bir hatira, buruk bir ani olarak kalir.
Vefasizligin en tipik örnekleri siyasi hayatta görülür. Politik hayatta dost kalmak zordur. Bu belki politikanin tabiatindan gelmektedir. Bizim politika hayatimizda, daha dogrusu Asyali toplumlarda Vefasizliklar çok görülen seydir. Bunun da nedeni insanlarin çikarlarina göre siyaset yapmalaridir. Türk siyasi hayatinda "VEFASIZ" olarak Sayin Bülent Ecevit gösterilir. Onun çok siyasetçi arkadasini harcadigi söylenir. Bunda da esi Rahsan Hanim'in etkili oldugu ileri sürülür.
Siyaset hayatinda VEFA'li olarak Mustafa Kemal ve Adnan Menderes gösterilir. Atatürk, politik nedenlerle görevden almak, görevden uzaklastirmak zorunda kaldigi arkadaslarini bir baska yoldan sevindirmeyi, onlarin gönlünü almasini bilen insandi. Böylelerine çok yardim ettigi görülmüs ve yazilmistir. Rahmetli Ismet Inönü bunlarin basinda gelir. Mesela bir aralik Basbakanlik görevinden almak zorunda kaldiginda Inönü'ye kimsenin bilmiyecegi sekilde kendi parasindan maas baglamistir. Saglik Bakani Refik Saydam'a ev almistir. Ismet Inönü'nün çocuklarinin tahsil masraflarini üstlenmis, vasiyetinde onlari unutmamistir. Çünkü kendisi Istanbul'da hasta döseginde iken, Ismet Inönü'nün de Ankara'da agir hasta oldugu söylenmistir. Bu silah arkadasinin kendisinden önce ölebilecegini düsünerek, vasiyetinde Inönü'nün çocuklarini unutmamistir.
1960 yilinda idam edilen Basbakan Adnan Menderes'in de VEFA ADAMI oldugu söylenir. Görevden almasi gereken siyaset arkadaslarini sonuna kadar görevde tuttugu için çok sikintilara düsmüstür. Bunda zamanin Cumhurbaskani Celal Bayar'in, "Dere geçerken adam degistirilmez" deyisinin de rolü olmustur.
Ama ne olursa olsun,"AKILSIZ INSAN ILE VEFASIZ INSAN" çekilmez. Dostluklarda, arkadasliklarda, politik hayatta, sevgide ve sevgilide biraz akil biraz vefa olmalidir. Olmalidir ki birlikte çikilan yol yürünebilsin. Bilmem anlatabildim mi?
nazifkaracam@gazetetrakya.com