BIKTI BENDEN

Bilmezdim zamanin bize daral getirecegini.

Bilemezdim bu denli bikacagini benden.

Bilseydim arar miydim olur olmaz anlarda?

Kiyi bucak kuytulara sorar miydim izini, karanliklarda, bir elim cebimde, biri bögrümde tutuklu?

Denize sorar miydim dalgalarin azgin köpüklerine aldanarak?

Martilara dil döker miydim, uzaklarda kalan sevgiliden bir haber getirdi sanarak?

Atar miydim kendimi ormanlarin sagir sessizligine?

Siginir miydim hodbin yesilligine baharin?

Sevmenin bir yüzü kapris midir?

Bir yüzü tali sahnelerde rol kesmek midir?

 

Martilara sözümüz olmaz.

Olsa da martilar anlayamaz dilimizi.

Yüregimizi göremez bülbül.

Çünkü gülden baskasina islemez yüreginin katmeri.

 

Gideriz bir deniz kiyisina, otururuz sahil kayaliklarina. Dalar seyrederiz denizi, aklimiza takariz sevdigimizi.

Aklimizi sevdigimizin hayaline sarar, sarmalariz.

Uzak ellerde ne yapmaktadir?

Düsürür mü aklina acaba?

Yoksa bikmis midir?

Yarin çikagitsek huzuruna, ne olur?

Ne yapar, ne eder acaba?

Sarilir mi boynumuza özlemle, yoksa "Nerden çikti!" diye hayiflanir mi?

Yaaa!

Böyle bir sey iste…

Böyle bir sey sevdiginden ayri kalmak.

Sevdiginden bir seyleri ummak, beklemek ama çogu bulamamak…

Böyle bir endise.

Bikilmak ta var…

"Ne martilar denizden

Ne bülbül gülden bikti

Ne bu gönül çileden

Ne aci dilden bikti

Oysa

Bikti benden bir görüste asik oldugum

 

Ne dalgalar kiyidan

Ne firtinadan bikti

Ne köpükler kayadan

Ne firtinadan bikti

Oysa

Bikti benden gözlerine özlem duydugum

 

Ne ormanlar yesilden

Ne ari baldan bikti

Ne bu gönül sevmekten

Ne yalvarmaktan bikti

Oysa

Bikti benden sözlerine özlem duydugum."