BÜTÜN ÖĞRETMENLERİMİN ELLERİNDEN ÖPERİM

24 Kasım Öğretmenler Günü’nde etkinlikler oluyor. Öğretmenlerimize saygımız vardır. Sarı şeritli şapkayla yürürken öğretmenlere asker selamı verdiğimizi anımsıyorum. Dalgınlıkla öğretmenimizi görmesek ertesi gün tahtaya kaldırılıp sözlü olabilirdik. Saygı önemliydi. Evde baba, okulda öğretmenler her şeye hakimdi.
Başöğretmenimiz büyük Atatürk'tür… Tarih derslerini severdim. Türk tarihinin yetiştirdiği komutanları, hakanları, önemli Türk devletlerinin kuruluşlarını, yıkılışlarını derslerde okumuştuk. Öğretmenimiz Şefika Cokar orta üçüncü sınıfta sosyal bilgiler dersimize gelen güler güzlü bir öğretmenimizdi. Tarih derslerimize giren Fettah Hocamız güzel tarihsel hikayeler anlatırdı. "Dikil tahtaya 639 oğlum" der beni kara tahta başına dikerdi. Yanımdaki arkadaşımın ders esnasında anlattığı ilginç öyküler komikti. Gülümsediğimiz an Fettah Hoca dikil tahtaya derdi. Edebiyatçı Ayhan öğretmenimiz güzel ders anlatırdı. Gülnihal piyesini sahneye koymuştu. Başrolde sınıfın en güzel, çalışkan öğrencisi Zehra Tan ve Refik Işıkalp olduğunu anımsıyorum. Günlerce piyese hazırlandılar. Piyesi seyredemedim. Erol Baykurt'ta piyeste oynuyordu. Namık Kemal'in Gülnihal oyunu o günlerde popülerdi. Bir gün edebiyat dersimizde konu aşktı. Ayhan öğretmen şiir de yazıyormuş. Aşkı güzel anlatmıştı. Romantik, saygılı gençlerdik.
Fizik öğretmenimiz Abdullah Ergenekondu. Yazılılar korkulu rüyamızdı. Çok güzel deneyler yapardı. 1964-65 öğretim yılında ÖSS-ÖYS sınavlarına İstanbul'da girmiştim. Ed. Fak. Tarih Bölümünü kazanmıştım. Okulun başarısı yıllardır güzeldir. Kırklareli Atatürk Anadolu Lisesi Md. Ahmet Ramazan Oruç'tur. Çok değerli bir kardeşimizdir. Bazen uğrar çayını içerim. Anılarla yaşıyoruz.
Bir Bayan: “Armağan Köyü’ndenim. İlkokul öğretmenimiz Hasan Hüseyin Özendi. Bizim köyde şimdiki eşiyle tanışıp evlendi.” Dedi. Pınarhisarlı Hasan Hüseyin Özen çok değerli efendi bir öğretmen arkadaşımızdır. Şair Fazıl Hüsnü Dağlarca: "Ben yalnız ilkokul öğretmenime ceketimi ilikler elini öperim" Demiş. Ben bütün öğretmenlerimin elini öperim.
Bizleri yetiştiren ilk, orta, lise, üniversite öğretmenlerimi sevgiyle yadederim. Onların büyük emekleri vardır üzerimizde.
21.11.2015 Cumartesi Günü havada yağmur bulutları...
Cumhuriyet Meydanı’nda kuşlar dönüp duruyor. İşçiler meydanda servis arabalarını bekliyorlar. Koza Pastanesi’nde 1.5 liraya peynirli, domatesli güzel sandviçler var. Yanında limonata iyi gidiyor.
Bir arkadaş: "Çimenler üzerindeki sararmış yapraklar Avrupa kentlerinde toplanmıyor. Kurumuş yapraklar doğal gübredir. Sonbahar yapraklarını severim." Dedi. Kırklareli avcıları çorbalarını içip Dereköy tarafına gittiler. Parklar, ağaçlar, muhabbetler güzel bir kültürün yansımasıdır. TRT Müzik’teki sabah şarkılarını dinliyorum. Sevdiğim sanatçılar en güzel türkülerini, şarkılarını gönülden okurlar. Gönül şarkıları iyi gelir gönül yaralarına…
Gençler sevdalıdır. Hülyalıdır. Evlenmek için ev bakacak kadar gelirin olacak. İş güvenliği önemlidir. Almanya'daki sistemi anlatan arkadaş: "1978-1983 yıllarında Almanya'da çalıştım. Sistemi oturtmuşlar. Ağır sanayide çalışan binlerce işçi var. Maaştan kesilen parayla taksi fabrikasındaki işçi kendine bir taksi alabilirdi. Ne güzel sistemleri var. Bizde de öyle olsun." Demişti. Biz gelişmek, kalkınmak isteyen, yoksulluktan kurtulmak isteyen güzel bir memleketiz…