Kaç zamandir bezginiz karanliktan yana.
Çevre yanimiz flu.
Nereye kadar?..
Ne zamana?..
Karanliga mum yetmez oldu.
Çiralarimiz ciliz.
Kibrit mi? Ömrü kisa.
Renkler içinde debelenir dururuz.
Özlemimiz beyazadir.
Duygularimiz donmaktadir adeta.
Özlemimiz piril piril bir yazadir.
"Gönül açar dedim, maviyi seçtim
Gökleri gözledim, bulutlari sevdim
Sabah aksam arasi kizardi ufuk
Kusluk ikindi arasi sapsari yandi ortalik
Gurbette yillar yili evrenim hep karanlik
Oysa…
Bir zamanlar renkler coskulu
Ve benimdi
Yitirdim hepsini
Bakmaktan biktim bombos gözlerle boz bulanik ufuklara
Duyun beni birazcik ne olur
Hasret kaldim beyazlara
Kimi gün içtiysem suçlanmisimdir
Bir tek avuntu kadehlerdedir
Kimi gün sarhos olduysam hakliymisimdir
Belki tek dostum kadehlerdir
Gündüzler boyu karanliklara siginmak, yalnizligi arayarak
Geceler boyu aydinligi aramak, yalnizliga aglayarak
Elimde kadeh, dilimde türkülerle gecelere atildim
Aldatildim
Sessizlige sigindim
N'olur insanlar
Atin beni ayazlara
Bezdim rengin her türünden
Gömün beni beyazlara
Ya bir iyilik perisi ya kanatli melekler yetissin imdada
Benim masalim bu, gerisi yalan
Direncim bitmek üzere
Ne gerek var inada
Avuntu istemiyorum maviliklerden
Serinlikler teselli vermesin
Derin yesilliklerden, magrur ve nazli çiçeklerden, göklerden beklentim yok
Bilmem mi karanlik pesime düsmüs beni arar
Derken, bir mese dibi, dirsek üstü uzanmislar
Derken, kiraz dallari, siginmislar etegine
Salin beni o yazlara
Mutluluga hasretim, ister ezel, ister ebet
Sarin beni beyazlara."
Bu Habere Henüz Yorum Yapılmadı. İlk Sen Ol