Okurlarimdan bir çok mailler aliyorum. Bir tanesi beni çok duygulandirdi. Yazip cevaplamak geregini duydum.
Adamcagiz 60 yasinda. 20 yil önce esinden ayrilmis. O zaman 7 yasinda bir kiz çocugu varmis. Nafaka baglanmis. Her yil artirarak ödemelerini yapmis.
Üç yildan beri çocugundan haber alamamis. Ettigim telefonlara cevap verilmedi, gönderdigim mektuplar geri geldi diyor. Okudukça üzüldüm. Bunlar bir yana kizi icraya vermis. Eski para tabiriyle 15 milyar istiyormus. Adamcagiz sok olmus. Kizi parali üniversitede okuyormus.
Sayin okurum diyor ki ben git böyle bir yerde tahsilini yap diye taahhütde bulunmadim. Tabii ben bir hukukçu degilim. Bu konuda hukuk nedir, uygulama nasildir onu bilemem. Yardimci olabilmek için avukat ardaslarima konuyu ilettim. Güldüler. Böyle bir talep olamaz dediler. Okuruma edindigim bilgileri ilettim. Zannedersem biraz ugrasacak ama sonuçta karsilastigi sorunu halledecek saniyorum.
Ben beni sok eden bu durumdan sonra çok sey düsündüm. Üniversite tahsili yapan bir evlat nasil oluyorda babasinin telefolarina cevap vermiyor ve de onu icraya verebilecek sekilde küstahlik yapabiliyor.
Bu tip davranislar babalara yapilabilecek en büyük hakarettir. Babalar için nice siirler yaziliyor.
Babalar günü yapiliyor. Görmüyormusun be kizim babalarin arkasindan nice gözyaslari döküldügünü..
Ey gençler, babalar demir yürekli insanlardir. Onlari dislamak için sizi doldurusa gelenlere kanmayin.
Babalar lezzetli insanlardir. Bunu asla ve asla unutmayiniz..
Bu Habere Henüz Yorum Yapılmadı. İlk Sen Ol